Czytaj także: Przeszczep osobowości
Zdaniem dr Sergio Canavero, istniejąca technologia pozwala lekarzom już teraz przeprowadzić operację rodem z filmu o Frankensteinie.
Do przeprowadzenia operacji przeszczepu głowy przygotowywano się od 1970 roku. Do tej pory nie było jednak metody na to, by z powodzeniem połączyć dwa odcinki rdzenia kręgowego. Ostatnie osiągnięcia lekarzy wskazują, że połączenie rdzenia jest już możliwe, a to może oznaczać, że tragiczne i nieuleczalne przypadki, wkrótce będzie można operować.
Część ekspertów wyklucza możliwość przeprowadzenia takiej operacji. Zdaniem prof. Anthony Warrens’a z Brytyjskiego Towarzystwa Transplantologii, połączenie głowy z innym ciałem to po prostu dziwaczny pomysł, który nie znajdzie zastosowania w życiu.
Transplantacje głowy nie są niczym nowym. W latach 50. rosyjski medyk przeprowadził udaną operację przeszczepienia głowy psu, a w 1970. Robert White przeszczepił głowę małpie. W nowym ciele zwierzę przeżyło kolejnych 8 dni.
Tę samą metodę chciałby wykorzystać dr Canavero. Jego zdaniem transplantacja głowy mogłaby stanowić jedyne rozwiązanie dla osób, którym dziś medycyna nie oferuje już żadnych rozwiązań.
Przeszkodę na razie stanowią m.in. pieniądze. Koszt takiej operacji, która jak przewiduje dr Canavero potrwałaby 36 godzin, lekarz wycenił na ok. 8.5 miliona funtów.
Jak to zrobić (teoretycznie)
Zdaniem prof. Roberta White’a procedura przeszczepu głowy u człowieka przebiegałaby podobnie jak dotychczas wykonywane eksperymenty na małpach.
1 Dawca korpusu i biorca znajdują się w jednej dużej sali operacyjnej.
2 U obu osób chirurdzy nacinają skórę wokół szyi, preparując i odcinając wszystkie mięśnie, nerwy i drobne naczynia krwionośne. Nietknięty pozostaje tylko kręgosłup oraz duże naczynia – tętnice i żyły szyjne oraz tętnice kręgowe.
3 Przecięty zostaje kręgosłup, ale opony mózgowo-rdzeniowe i rdzeń nadal są nietknięte.
4 Głowa biorcy zostaje schłodzona, aby zmniejszyć ryzyko uszkodzeń mózgu podczas przeszczepu.
5 Kluczowy moment operacji: przecięcie dużych naczyń krwionośnych i połączenie (z pomocą elastycznych cewników) układu krążenia dawcy z głową biorcy. W razie zaburzeń kardiologicznych konieczne będzie szybkie podanie leków.
6 Po ustabilizowaniu krążenia lekarze przecinają opony i rdzeń kręgowy. Głowa biorcy może zostać przeniesiona na ciało dawcy.