Tak twierdzą autorzy publikacji zamieszczonej na łamach Cell, którzy wzięli pod uwagę 10 linii genetycznych związanych ze współcześnie istniejącymi rasami. Znalazły się wśród nich psy gończe, zaprzęgowe, pasterskie, szpice czy teriery. Jak wyjaśniają naukowcy, selektywna hodowla czworonogów rozpoczęła się około 2000 lat temu, jednak oficjalny podział na rasy jest znacznie bardziej współczesny i sięga około 160 lat wstecz.
Czytaj też: Szarańcza jak superbohater. Samice tych zwierząt wykazują imponujące zdolności
Analizując 10 wspomnianych linii genetycznych, badacze zauważyli zarówno różnice genetyczne jak i podobieństwa behawioralne. Na przykład teriery zazwyczaj kierują swoją agresję na inne zwierzęta (wliczając w to pozostałe psy) ponieważ historycznie rasę tę wykorzystywano do polowania na szkodniki i w walkach psów. Psy do towarzystwa charakteryzują się dużym strachem – nie tylko przed ludźmi i psami, ale nawet różnymi sytuacjami.
Psy pasterskie okazują się natomiast najłatwiejsze w kontekście szkolenia, mają też obniżony poziom agresji i skłonności do drapieżnictwa. Z kolei gończe wykazują różnego rodzaju lęki sytuacyjne, być może wynikające z ich wrażliwości na bodźce wizualne wykorzystywane w czasie śledzenia celów.
Zachowanie psa może być głęboko zakorzenione w genach
Emily Dutrow z National Human Genome Research Institute oraz jej współpracownicy sugerują, że DNA psów pasterskich zawiera specyficzne geny, które odnoszą się do aktywności mózgu. Obejmują one cechy związane między innymi z kontrolą motoryczną i widzeniem, a nawet… instynktem macierzyńskim. Autorzy odnotowali też obecność genów związanych z układem krążeniowym i pokarmowym. Ich uwadze nie umknęło nawet tzw. śmieciowe DNA, które wcale nie musi być tak nieprzydatne jak sugerowałaby jego nazwa.
Identyfikacja genów stojących za zachowaniem psów historycznie stanowiła wyzwanie. Nieodłączna złożoność dynamiki populacji psów charakteryzuje się różnymi stopniami selektywnej presji na cechy estetyczne i morfologiczne, z których niektóre mogą być powiązane z cechami behawioralnymi, więc wskazanie genetyki zachowania psów może być skomplikowane. dodaje Dutrow
Czytaj też: Najstarsze DNA ujawnia starożytny ekosystem, który może uratować naszą przyszłość
Szczególnie interesujący wydaje się fakt, że warianty genetyczne związane z psami pasterskimi często występują w pobliżu genów zaangażowanych w produkcję efryny, która z kolei wiąże się z rozwojem mózgu – również ludzkiego. Za przykład można podać to, że gen EPHA5 występujący u psów pasterskich został również powiązany z ludzkim zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i zachowaniami lękowymi u innych ssaków.