O wynikach przedstawiciele Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu piszą teraz na łamach Humanities and Social Sciences Communications. Nasi rodacy postawili sobie za cel określenie wpływu turbin wiatrowych na człowieka i jego funkcje poznawcze. Autorskie podejście do całej sprawy okazało się wyjątkowe, ponieważ zorganizowane eksperymenty miały zawierać między innymi elementy neuronauki poznawczej oraz psychoakustyki.
Czytaj też: Zielona energia kryje mroczny sekret? Niepokojące odkrycie w europejskich farmach wiatrowych
Autorzy wspomnianej publikacji wykorzystali nagrania dotyczące prawdziwej turbiny wiatrowej. Dzięki temu mogli określić wpływ generowanego hałasu na dynamikę fal mózgowych kluczowych dla złożonych zadań poznawczych. Poza tym obserwacje dotyczyły uwagi i rozumowania indukcyjnego u ochotników biorących udział w teście. Ci mogli podzielić się swoimi opiniami na temat stresu wywołanego hałasem turbin wiatrowych i związanej z nimi irytacji.
Kiedy członkowie zespołu badawczego rejestrowali dźwięki emitowane przez turbinę znajdującą się niedaleko Poznania, umieścili mikrofony na wysokości 1,5 metra ponad poziomem gruntu. Urządzenia nagrywające były oddalone o około 500 metrów od samego wiatraka. Tamtejsza turbina miała moc 2 MW, natomiast średnica wirnika jej łopat wynosiła 90 metrów.
Naukowcy z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu przeprowadzili eksperymenty mające na celu ocenę wpływu turbin wiatrowych (a dokładniej generowanego przez nie hałasu) na zdrowie ludzi znajdujących się w pobliżu
Wnioski okazały się dość jednoznaczne: hałas powstający wraz z działaniem turbin wiatrowych nie wpływa negatywnie na żadną z badanych funkcji poznawczych. Nie jest również gorszy od odgłosów związanych z ruchem drogowym. Zdaniem polskich naukowców nie da się wyznaczyć ciągu przyczynowo-skutkowego między ekspozycją na hałas turbin wiatrowych a ludzkimi funkcjami poznawczymi.
Czytaj też: “Szwajcarski scyzoryk” wśród turbin wiatrowych. Wyjątkowa instalacja w niemieckim porcie
W eksperymentach wzięło udział 45 osób. W tym gronie znalazło się 30 kobiet i 15 mężczyzn w wieku od 18 do 25 lat. Co istotne, negatywny wpływ hałasu osiąga szczyt w okolicach 18. roku życia, później spada przez około dekadę i mniej więcej od 30. roku życia ulega częściowej stabilizacji. Uczestnicy nie doświadczyli oznak spadku efektywności poznawczej ani problemów z uczeniem się czy dynamiką fal mózgowych w stanie poznawczym bądź spoczynkowym.
