Testy genetyczne wykazały, że zwierzę zabite podczas legalnego polowania na kojoty w hrabstwie Calhoun w stanie Michigan było w rzeczywistości wilkiem szarym. Eksperci nie wiedzą, w jaki sposób zwierzę się tam znalazło.
Lower Peninsula stanowi jedną z dwóch części amerykańskiego stanu Michigan, położony ok. 400 km na południe od półwyspu Upper Peninsula. Populacja ok. 630 wilków szarych zamieszkuje Upper Peninsula, ale zwierzęta te od 100 lat nie były widziane na drugim z półwyspów. Nie jest jasne, jak i dlaczego wilk zawędrował tak daleko na południe.
Czytaj też: Zmutowane wilki z Czarnobyla rozwinęły niesamowite zdolności
Dr Brian Roell, biolog i specjalista od dużych mięsożerców w Michigan’s Department of Natural Resources (DNR), mówi:
Chociaż udokumentowano przypadki wilków pokonujących duże odległości, zwierząt tych nie widzieliśmy w Lower Peninsula od dziesięcioleci. To naprawdę nieoczekiwane znalezisko.
Wilk szary w nietypowym miejscu
Ostatnia odnotowana obserwacja wilka szarego na północnym Upper Peninsula miała miejsce w 2014 r., kiedy biolodzy z Little Traverse Bay Bands of Odawa Indians (ich siedziba znajduje się 350 km na północ od hrabstwa Calhoun) zauważyli wilka przypadkowo podczas badania orłów. Ale ich obecność aż w Calhoun jest bardzo nietypowa.
Czytaj też: Tak wilki zostają liderami watahy. Nie ma czego im zazdrościć
Wilk został zastrzelony podczas legalnego polowania w styczniu. Myśliwy powiedział, że pomylił go z dużym kojotem. Zwierzę ważyło 38 kg, czyli aż 4 razy więcej niż kojot preriowy i dwa razy więcej niż kojot wschodni (hybryda kojota z wilkiem).
Dla niewprawnego oka kojoty i wilki wyglądają bardzo podobnie. Jednak kojoty mają zazwyczaj szczuplejszą budowę, węższe pyski i mniejsze łapy niż wilki; ich uszy również wydają się proporcjonalnie większe i bardziej spiczaste. Oprócz cech anatomicznych, kojoty są bardziej rozpowszechnione i mogą żyć w wielu różnych siedliskach. Dużo częściej można je spotkać na obszarach zamieszkanych przez ludzi, podczas gdy wilki zazwyczaj starają się unikać działalności człowieka.
Wilki wędrowały swobodnie po całym Michigan. Jednak według International Wolf Center po przybyciu europejskich osadników ich liczba zaczęła spadać z powodu polowań i niszczenia siedlisk. W 1838 r. wyznaczono nagrodę, a do 1910 r. szare wilki zniknęły z Lower Peninsula. W międzyczasie w Upper Peninsula liczebność wilka szarego również spadła – w 1959 r. był tylko jeden osobnik! Państwowa nagroda została cofnięta w 1960 r., a 5 lat później wilk otrzymał “pełną ochronę prawną”.
W ostatnich dekadach wilki zostały ponownie wprowadzone do kilku stanów i regionów, w tym do Parku Narodowego Yellowstone w 1995 r., a ostatnio do Kolorado w grudniu 2023 r. Ich reintrodukcja jest często kontrowersyjna, co stawia hodowców przeciwko działaczom na rzecz ochrony przyrody. Pod koniec 2020 r. wilki szare zostały skreślone z federalnej listy gatunków zagrożonych, ale 15 miesięcy później ponownie na nią wróciły, na co zgodziła się większość stanów USA.