Trajektoria planetoidy Dimorphos zmieniona. Ziemia ma nowy system obrony planetarnej

Kiedy statek kosmiczny DART uderzył w planetoidę Dimorphos, wszyscy wiedzieli, że to historyczny moment. Szczegółowa analiza danych potwierdziła, że energia kinetyczna wyzwolona w trakcie kolizji, skutecznie zmieniła trajektorię skały oddalonej o 11 mln km. To pokazuje, że ludzkość dysponuje skutecznym systemem obrony przez zagrożeniem z kosmosu.
Zdjęcia z LICIACube CubeSat pokazują strumienie gruzu wyrzucone z Dimorphosa po kolizji z DART /Fot. NASA

Zdjęcia z LICIACube CubeSat pokazują strumienie gruzu wyrzucone z Dimorphosa po kolizji z DART /Fot. NASA

Dimorphos to pomniejszy księżyc planetoidy 65803 Didymos, znajdującej się w pobliżu Ziemi, z którą dzieli układ podwójny. Przed uderzeniem DART, okrążenie obiektu macierzystego zajmowało Dimorphosowi 11 godzin 55 minut. Po kolizji jego orbita została skrócona o 32 minuty (+/- 2 minuty) do 11 godzin i 23 minut. To wielki sukces, bo pokazuje, że w ten sposób można manipulować kursami kosmicznych skał.

Czytaj też: Misja DART zakończona sukcesem! To pierwszy krok w stronę obrony przed zagrożeniami z kosmosu

Bill Nelson, administrator NASA, mówi:

Każdy z nas ma obowiązek chronić naszą rodzimą planetę. W końcu jest ona jedyną, jaką mamy. Ta misja pokazuje, że NASA stara się być gotowa na wszystko, co rzuca na nas Wszechświat. NASA udowodniła, że jesteśmy poważni jako obrońcy planety. To przełomowy moment dla obrony planetarnej i całej ludzkości, pokazujący zaangażowanie wyjątkowego zespołu NASA i partnerów z całego świata.

DART trafił prosto do celu

NASA ustaliła, że misja będzie udana, jeżeli zmieni okres orbitalny Dimorphosa o co najmniej 73 sekundy. Przekroczenie minimalnego progu 25 razy pokazuje, jak potężnym narzędziem dysponujemy.

Lori Glaze, dyrektorem Wydziału Nauk Planetarnych NASA, dodaje:

Ten wynik jest jednym ważnym krokiem w kierunku zrozumienia pełnego efektu uderzenia DART w docelową planetoidę. Wraz z napływem nowych danych każdego dnia, astronomowie będą mogli lepiej ocenić, czy i jak misja, taka jak DART mogłaby być wykorzystana w przyszłości, aby pomóc chronić Ziemię przed zderzeniem z asteroidą, jeśli kiedykolwiek odkryjemy taką zmierzającą w naszą stronę.

Dane dotyczące trajektorii Dimorphos po uderzeniu impaktora DART są wciąż zbierane za pomocą obserwatoriów naziemnych z całego świata. Największą uwagę skupia się na pomiarze efektywności przenoszenia pędu w wyniku kolizji DART z celem z prędkością 23 500 km/h. W przestrzeń kosmiczną zostały wystrzelone setki ton skał, które wzmocniły nacisk DART na Dimorphosa, podobnie jak “strumień powietrza wypływający z balonu wysyłał go w przeciwnym kierunku”.

Planetoida Dimorphos po uderzeniu uchwycona przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a /Fot. NASA

Nancy Chabot, koordynatorka DART z Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL), wyjaśnia:

DART dostarczył nam fascynujących danych zarówno o właściwościach planetoidy, jak i o skuteczności impaktora kinetycznego jako technologii obrony planetarnej. Zespół DART kontynuuje pracę nad tym bogatym zbiorem danych, aby w pełni zrozumieć ten pierwszy test obrony planetarnej.

Ani Dimorphos, ani Didymos nie stanowiły i stanowią żadnego zagrożenia dla Ziemi. Dzięki eksperymentowi wiemy jednak, że jesteśmy przygotowani na potencjalnych niechcianych gości z kosmosu.