Ross 508 znajduje się 36,5 roku świetlnego od Słońca, a krążąca w tym układzie planeta ma masę około 4-krotnie większą od masy Ziemi. Sugeruje to, że astronomowie mają do czynienia ze skalistym obiektem. I choć naukowcy są sceptyczni co do tego, by na powierzchni Ross 508 b występowało życie, to ważny jest inny aspekt przeprowadzonych badań: potwierdziła się skuteczność technik używanych do lokalizacji niezbyt masywnych planet krążących wokół słabo widocznych gwiazd.
Autorzy wykorzystali do tego celu Teleskop Subaru znajdujący się na Hawajach, który ułatwił poszukiwania czerwonych karłów i orbitujących wokół nich planet poprzez identyfikację efektu Dopplera w podczerwieni i bliskiej podczerwieni. Dzięki temu możliwe jest wykrywanie słabszych, a co za tym idzie starszych i stabilniejszych czerwonych karłów.
Metoda tranzytu jest stosowana najpowszechniej
Zazwyczaj naukowcy stosują inną technikę, zwaną metodą tranzytu. Teleskopy poszukują wtedy zmian jasności gwiazd, które mogą być wywołane przelotami planet między samą gwiazdą a obserwatorem. Kiedy takie spadki są regularne, może to wskazywać na obecność planety na orbicie danej gwiazdy. Takie podejście jest jednak skuteczne głównie w przypadku masywnych, gazowych obiektów.
Kiedy w grę wchodzi identyfikacja skalistych planet, o rozmiarach przypominających ziemskie, trzeba stosować odmienne metody. Gdy dwa ciała są zamknięte na orbicie, krążą wokół wspólnego środka ciężkości. Wpływ grawitacyjny planet wchodzących w skład układu powoduje delikatne chybotanie gwiazdy i dotyczy to również Słońca.
Ross 508 b ma masę około 4 razy większą od masy Ziemi i wykonuje pełne okrążenie wokół swojej gwiazdy co 10,75 dnia. Dzielący je dystans jest więc bardzo niewielki, znacznie mniejszy od tego między Słońcem i naszą planetą. Ross 508 jest jednak na tyle słabą gwiazdą, że dostarcza swojej planecie tylko 1,4 razy większą ilość promieniowania od docierającego do Ziemi ze Słońca. Ross 508 b, pomimo niewielkiej odległości, znajduje się w obrębie strefy zamieszkiwalnej swojej gwiazdy.
Ross 508, czyli jedna z najmniejszych gwiazd wykrytych tą metodą
Z kolei gwiazda Ross 508, o masie równej 18% masy Słońca, jest jedną z najmniejszych i najsłabszych gwiazd posiadających własne planety, odkrytą w ten sposób. Dalsze poszukiwania powinny więc doprowadzić do identyfikacji kolejnych dziesiątek, setek i tysięcy takich układów. Szczegóły na temat dotychczas prowadzonych badań, które zaowocowały wykryciem Ross 508b, zostaną opublikowane w Publications of the Astronomical Society of Japan.