Głównym bohaterem całej sprawy jest Paweł Bednarski, który prowadził poszukiwania na terenie płaskowyżu Kongshaug w Norwegii. Mężczyzna najpierw zauważył niewielkich rozmiarów pierścień, który na pierwszy rzut oka nie wydawał się niczym niezwykłym. Później natrafił natomiast na fragment bransoletki.
Pokryte gliną przedmioty były przez to jeszcze trudniejsze do oceny, lecz ich oczyszczenie potwierdziło, że nie chodzi o zwykłe znalezisko. Łącznie na miejscu poszukiwacz znalazł 46 artefaktów wykonanych ze srebra: były to między innymi dwa pierścienie, arabskie monety, naszyjnik, kilka bransoletek i łańcuchów.
To znalezisko pochodzi z czasów, kiedy kawałki srebra były ważone i używane jako środek płatniczy. System ten nazywany jest gospodarką wagową i był w użyciu w okresie przejściowym pomiędzy wcześniejszą gospodarką barterową a późniejszą gospodarką monetarną. wyjaśnia Birgit Maixner, Norwegian University of Science and Technology
Jak dodaje, gospodarka wagowa była znacznie bardziej elastycznym systemem niż barterowa. Za przykład naukowiec podaje sytuację, w której osoba chcąca pozyskać krowę musiała w zamian zaoferować na przykład dużą liczbę owiec. Ważenie i wymiana srebra były znacznie łatwiejsze, choćby ze względu na możliwość szybkiego transportu.
46 przedmiotów znalezionych przez Bednarskiego waży łącznie 42 gramy. Z takimi finansami trudno byłoby może zdobyć krowę, ale ich podwojenie najprawdopodobniej starczyłoby do zakupu zwierzęcia. Nie jest natomiast jasne, w jakich okolicznościach skarb znalazł się tam, gdzie odnalazł go poszukiwacz. Być może właściciel ukrył kosztowności przed wrogami lub umieścił je tam w formie ofiary. Mógł też być handlarzem, na co wskazywałby fakt, iż posiadał bransolety wywodzące się z Danii czy monety z Bliskiego Wschodu.
Czytaj też: Trzy różne miejsca i to samo złoto. Archeolodzy prześledzili jego pochodzenie
Zazwyczaj około trzy czwarte islamskich monet w norweskich znaleziskach z epoki wikingów zostało wybite między 890 a 950 rokiem. Tylko cztery z siedmiu monet z tego znaleziska zostały datowane, ale pochodzą one z lat 700 lub 800 do późniejszego IX wieku. Stosunkowo wysoki wiek monet islamskich, szerokie opaski i duży stopień fragmentacji większości przedmiotów są bardziej typowe dla znalezisk z Danii niż z Norwegii. Te cechy sprawiają również, że uzasadnione jest założenie, że artefakty pochodzą z około 900 roku. podsumowuje Maixner