Dr Karma Nanglu z Uniwersytetu Harvarda znalazł skamieniałość należącą do nieznanej wcześniej osłonicy z gatunku Megasiphon thylakos. Praca opublikowana w czasopiśmie Nature Communications wskazuje, że przodkowie osłonic żyły jako stacjonarne filtratory i prawdopodobnie przechodziły metamorfozę z larw podobnych do kijanek.
Dr Karma Nanglu mówi:
To zwierzę jest tak ekscytujące, jak niektóre rzeczy, których doświadczyłem zwisając z klifu na zboczu góry lub wyskakując z helikoptera. Jest tak samo fajne. Rzadko można znaleźć nie tylko skamieniałość osłonicy, a tym bardziej taką, która zapewnia unikalny i niezrównany wgląd we wczesne ewolucyjne początki tej enigmatycznej grupy.
Skamieniałość sprzed 500 mln należy do osłonicy – co to za stworzenie?
Osłonice są jednymi z najbardziej “obco” wyglądających form życia, jakie można znaleźć w ziemskich oceanach. Podstawowy kształt dorosłej osłonicy jest typowo beczkowaty z dwoma syfonami wystającymi z jego ciała. Jeden z syfonów zasysa wodę z cząstkami jedzenia, umożliwiając zwierzęciu karmienie za pomocą wewnętrznego urządzenia filtrującego przypominającego kosz. Po nakarmieniu zwierzęcia drugi syfon usuwa wodę.
Czytaj też: Mrówki wielkości kolibrów. Znaleziono kolejną skamieniałość w miejscu, w którym nie powinno jej być
Istnieją dwie główne linie osłonic: żachwy i ogonice. Większość żachw zaczyna swoje życie, wyglądając jak kijanka i poruszająca się, a następnie przekształca się w dorosłego osobnika o kształcie beczki z dwoma syfonami. Dorosłe życie spędzają przywiązane do dna morskiego. W przeciwieństwie do nich, ogonice zachowują wygląd kijanki, gdy osiągają dorosłe stadium i swobodnie pływają w oceanach.
Dr Nanglu mówi:
Pomysł, że zaczynają jako larwa przypominająca kijankę, która, gdy jest gotowa do rozwoju, po prostu uderza głową w skałę, przykleja się do niej i zaczyna metamorfozę poprzez ponowne wchłonięcie własnego ogona, aby przekształcić się w tę istotę z dwoma syfonami, jest po prostu budzący podziw.
Osłonice są najbliższymi krewnymi kręgowców, do których należą ryby, ssaki, a nawet ludzie. Ich badanie ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia naszego własnego pochodzenia ewolucyjnego. Niestety, nie jest to łatwe, ponieważ osłonice są prawie całkowicie nieobecne w całym zapisie kopalnym, a tylko garstka skamieniałości pojawia się jako członkowie grupy. Dlatego naukowcy do tej pory polegali głównie na tym, czego można się dowiedzieć od współczesnych gatunków osłonic.
Czytaj też: Nie wszystko złoto, co się świeci. Te skamieniałości zaskoczyły świat nauki
Naukowcy porównali M. thylakos ze współczesnymi osłonicami, m.in. żachwami z rodzaju Ciona. Analiza ujawniła niezwykłe podobieństwa między mięśniami przejrzystek, które pozwalają osłonicy otwierać i zamykać syfony, a ciemnymi pasmami obserwowanymi w skamieniałości sprzed 500 milionów lat. To oznacza, że znaczna część planu ciała współczesnych osłonic powstała już po eksplozji kambryjskiej, co przesuwa również pochodzenie żachw o 50 milionów lat. Do tej pory uważano, że powstały one ok. 450 mln lat temu.
Niezwykle rzadkie znalezisko zostało pobrane z formacji Marjum w stanie Utah w USA, które od dawna jest przedmiotem zainteresowania uczonych.