Łącznie mowa o ponad 550 obiektach wykonanych z metalu i datowanych na erę poprzedzającą epokę żelaza. Zdaniem naukowców owe artefakty mogą być powiązane z przedstawicielami kultury łużyckiej. Zamieszkiwali oni naszą część Europy w okresie od 1200 do 450 roku p.n.e., obejmując nie tylko epokę brązu, ale także początki epoki żelaza.
Czytaj też: Imponujący przykład pomysłowości tajemniczego ludu. Co produkowano w tym miejscu tysiące lat wcześniej?
O tych grupach wiadomo wciąż stosunkowo niewiele, gdyż badacze muszą opierać się na relacjach pochodzących od autorów z innych części Starego Kontynentu oraz wyciągać wnioski na podstawie dowodów gromadzonych w czasie wykopalisk. Dotychczas było wiadomo, że ówczesne społeczności składały dość nietypowe ofiary z wykorzystaniem metalowych przedmiotów.
I właśnie w Papowie Biskupim znaleziono tego potwierdzenie. Kluczowe okazały się w tym przypadku wykopaliska prowadzone w obrębie wyschniętego jeziora. Za ich sprawą archeolodzy zidentyfikowali co najmniej 33 ludzkie szkielety. Pochówki nie zawierały jednak wyłącznie kości. Poza nimi wydobyto także liczne artefakty wykonane z brązu.
Archeolodzy wydobyli w czasie wykopalisk setki przedmiotów wykonanych z brązu. Mają one postać biżuterii noszonej na szyi i ramionach
Obiekty ta miały przede wszystkim postać biżuterii noszonej na szyi bądź ramionach. Kulisy prowadzonych badań oraz płynące z nich wnioski zostały zaprezentowane w Antiquity. Aby określić wiek szczątków, członkowie zespołu badawczego wykorzystali metodę datowania radiowęglowego. Na tej podstawie doszli do wniosku, iż szczątki umieszczono tam najpierw, a później dołączono do nich metalowe artefakty.
Czytaj też: Ta zbroja służyła dawniej w walce. Starożytny fragment wygląda jak nowy
Ustalenia te są szczególnie zastanawiające, gdy zwrócimy uwagę na dotychczasowe przekonania. Archeolodzy zakładali bowiem, że ludność z tych okolic przez cały czas prowadziła rytuały podobne do działań innych przedstawicieli kultury łużyckiej. W oparciu o najnowsze doniesienia można stwierdzić, iż nastąpiło to dopiero później, podczas gdy wcześniej przez długi czas tamtejsze społeczności miały własne schematy działania związane z grzebaniem zmarłych.