Naukowcy natrafili bowiem na fragmenty tego przysmaku liczące około 2600 lat. Poszukiwania prowadzono na terenie Sakkary, a odnalezione artefakty nie ograniczały się wyłącznie do żywności. Odczytane napisy okazały się zapisane demotyką, starożytnym pismem egipskim, które widnieje na przedmiotach pochodzących z okresu XXVI i XXVII dynastii.
Czytaj też: Niezwykła jaskinia grobowa w Izraelu – jak plan filmowy z “Indiany Jonesa”
Co ciekawe, to wcale nie najstarsze bloki tego sera, kojarzonego obecnie z Cyprem. Przed pięcioma laty udało się odnaleźć nawet starsze jego pozostałości, liczące około 3200 lat. Jak zapewne się domyślacie, ani w jednym ani w drugim przypadku raczej nie dałoby się skonsumować tych resztek. Wydobyte na terenie Sakkary wciąż znajdowały się wewnątrz naczyń i najprawdopodobniej zostały wyprodukowane z użyciem koziego i owczego mleka.
Interesująca jest etymologia nazwy tego przysmaku. Starożytni Egipcjanie rzekomo nazywali ten ser Haram, lecz w czasie epoki koptyjskiej zmieniono jego nazwę na Haloum. Halloumi cieszył się szczególną popularnością w XVII-wiecznych wschodnich obszarach basenu Morza Śródziemnego. Nie sposób określić natomiast, kiedy po raz pierwszy wyprodukowano ten rodzaj nabiału.
W 2018 roku znaleziono nawet starsze, bo liczące około 3200 lat pozostałości sera halloumi
Jeśli chodzi natomiast o Sakkarę, czyli miejsce, w którym wydobyto przytoczone artefakty, to jest ono prawdziwym rajem dla archeologów. To właśnie tam znaleziono słynną piramidę Dżesera, a w ostatnim czasie także liczne figury i grobowce należące do wysokich rangą kapłanów. Na przykład w 2020 roku archeolodzy natrafili na ponad 100 drewnianych trumien wraz z 40 posągami bóstwa znanego jako Sokaris.
Czytaj też: Tysiącletnie skarby na terenie Egiptu. Co dokładnie znaleźli archeolodzy?
Poza tym na uwagę zasługuje z pewnością odsłonięcie 7 grobowców skalnych, w tym trzech wywodzących się z Nowego Państwa i czterech ze Starego Państwa. Obok grobowców archeolodzy wydobyli tysiące amuletów z fajansu będącego rodzajem ceramiki, a także liczne posągi, drewniane koty, zmumifikowane koty i mumie innych zwierząt. Okres Starego Państwa przypadał na rządy III – VI dynastii, podczas gdy Nowego – XVIII, XIX i XX.