Początki metody in vitro
Pierwsze poczęcie w wyniku zastosowania in vitro miało miejsce jeszcze 1973 roku, jednak ciąża trwała zaledwie kilka dni. Dopiero 5 lat później na skutek zapłodnienia pozaustrojowego urodziło się dziecko. Metodą zastosowaną z sukcesem w 1978 było IVF, które polega na umieszczeniu komórek jajowych w odpowiednich mediach zawierających spreparowane nasienie na około 18 godzin. Po upływie tego czasu do zapłodnienia dochodzi samoistnie.
Czytaj więcej: OD ILU KOMÓREK ZACZYNA SIĘ CZŁOWIEK?
Jest to metoda najbardziej podstawowa o niskiej skuteczności. Prawdziwy przełom w leczeniu niepłodności nastąpił w 1991 roku, gdy odkryto ICSI. Procedura ta polega na bezpośrednim, mikrochirurgicznym wprowadzeniu plemnika do komórki jajowej. Zastosowanie ICSI pozwala na poczęcie nawet przy bardzo złej jakości nasienia. Jej skuteczność oceniana jest na poziomie 30-40%.
Dostępność zabiegu w Polsce
Pierwsze dziecko poczęte dzięki zabiegowi in vitro urodziło się w Polsce w 1987 roku. Natomiast pierwsza klinika oferująca zapłodnienie pozaustrojowe została otwarta dwa lata później. Do 1994 funkcjonowała jako jedyna na rynku. Według danych ESHRE (European Society of Human Reproduction and Embryology) w 1999 roku działało już 10 klinik, a liczba cykli sięgała 2500. Dane z 2009 roku mówią aż o 31 ośrodkach leczenia niepłodności i 12 000 cykli.
Wzrost liczby ośrodków i postęp technologiczny wpłynęły pozytywnie na cenę in vitro. W latach 90. po denominacji zabieg kosztował od 6 do 11 średnich pensji, a obecnie 2-3 średnie miesięczne wynagrodzenia.
Od 2013 roku zabieg in vitro był refundowany w ramach rządowego programu leczenia niepłodności. 1 lipca 2014 roku na listach refundacyjnych pojawiły się leki stymulujące owulację, co znacznie zwiększyło dostępność zapłodnienia pozaustrojowego. Wcześniej pacjenci korzystający z rządowej refundacji musieli liczyć się z dodatkowymi kosztami sięgającymi nawet 4 tysięcy złotych.
10 lipca 2015 roku senatorowie przyjęli bez poprawek ustawę o in vitro. Teraz ustawa trafi do prezydenta. Ustawa przewiduje stosowanie metody zapłodnienia pozaustrojowego dla małżeństw i par, które od co najmniej roku leczyły się z powodu bezpłodności.
Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, co najmniej 60-80 mln par na świecie jest dotkniętych problemem bezdzietności. Przyjmuje się, że w krajach wysoko rozwiniętych ten problem dotyczy od 10 do 15% par w wieku prokreacyjnym. Szacuje się, że w Polsce około 1,2-1,3 mln par może być dotkniętych niepłodnością, z czego część wymaga leczenia metodą wspomaganego rozrodu.
Więcej informacji na temat rządowego programu refundacji in vitro: www.refundacjainvitro.pl
Dowiedz się więcej!