Ten pochodzi z czasów starożytnych i ma charakter militarny. Samo miasto zostało założone w 709 roku p.n.e. i pełniło niezwykle istotną rolę w handlu morskim. Stanowiło bowiem swego rodzaju bramę, przez którą musiały przechodzić wszelkie towary transportowane na wodach Morza Egejskiego.
Czytaj też: To odkrycie całkowicie zmienia postrzeganie prehistorii. Technologia LiDAR odsłoniła nieznaną osadę
Współcześnie stanowisko to leży natomiast niedaleko wioski Kemer na terenie prowincji Çanakkale. Historia tego miejsca jest niezwykle bogata i zmienna. W 546 roku p.n.e. Parion stało się greckim miastem pod panowaniem perskim, a w 334 roku p.n.e. trafiło pod rządy Aleksandra Wielkiego.
Kiedy legendarny władca zmarł, miasto przejęli Attalidzi będący przedstawicielami dynastii pergamońskiej. W 133 roku p.n.e., na polecenie Attalosa III, Parion zostało przekazane Rzymianom. Dzięki ostatnim wykopaliskom prowadzonym na miejscu ich uczestnicy zgłębili tajemnice drugiego z lokalnych portów. Jak wyjaśnia kierownik badań, Vedat Keleş, nowo odkryty port, w porównaniu z południowym mającym typowo handlowy charakter, jest nieco mniejszy i mógł być portem wojskowym.
Port znaleziony w toku podwodnych poszukiwań mógł mieć wojskowy charakter. Taki pomysł wynika z faktu, że dawniej na miejscu stacjonowali rzymscy żołnierze
Odkrycie jest dość symboliczne, ponieważ zwieńcza 20 lat badań prowadzonych w okolicach Kemer. Przełom nastąpił dzięki poszukiwaniom pod wodą, za sprawą których udało się potwierdzić, że wzmianki w starożytnych zapiskach odnoszące się do istnienia drugiego portu nie były przekłamaniami. Jako że na miejscu swego czasu stacjonowali legioniści, to istnieje spore prawdopodobieństwo, iż nowo odkryty port miał charakter wojskowy.
Czytaj też: Erupcji Wezuwiusza towarzyszył jeszcze potężniejszy kataklizm, o którym nie wiedzieliśmy
Poza portem archeolodzy poznają również sekrety tamtejszego teatru i agory. Te dwie odrębne lokalizacje były objęte nie tylko wykopaliskami, ale i działaniami mającymi na celu zabezpieczenie zabytków oraz przywrócenie im dawnej świetności. Dużym problemem dla badaczy jest niski stopień zachowania dokonywanych znalezisk. Starożytne miasto nie przetrwało do czasów współczesnych w zbyt dobrym stanie.