Fragment ten liczy około 1,8 mln lat i został odnaleziony w Gruzji, co czyni go rekordowo starym zębem człowieka pochodzącym spoza Afryki. Z tego względu można go uznać za bardzo istotny dowód, który można wykorzystać w badaniach nad ewolucją naszych przodków i wyjściem pierwszych ludzi z Afryki.
Czytaj też: Już wtedy przodek człowieka chodził na dwóch nogach! Odkrycie wywraca postrzeganie ewolucji do góry nogami
Ząb został znaleziony przez studenta archeologii Jacka Pearta, który prowadził wykopaliska w okolicach Orozmani. W czasie prac archeologicznych wydobyto również kości wymarłych zwierząt, kamienne narzędzia i odłupki, czyli pozostałości po skałach przerobionych na narzędzia. Całemu przedsięwzięciu przewodził Giorgi Bidzinashvili, który stwierdził, że ząb należał do “kuzyna” postaci znanych jako Zezva i Mzia.
Takie właśnie nazwy nadano dwóm niemal kompletnym skamieniałym czaszkom znalezionym w Dmanisi. Szczątki te pochodziły sprzed około 1,8 mln lat, co czyni je mniej więcej tak samo starymi, jak nowo odkryty ząb. Czaszki znaleziono jednak nieco wcześniej, bo pod koniec lat 90. i na początku XXI wieku. Tego typu kości stanowią niezwykle ważne poszlaki, które kiedyś mogłyby doprowadzić do skompletowania informacji dotyczących ludzkich migracji.
Ząb znaleziony na terenie Gruzji ma około 1,8 mln lat
Najstarsze skamieniałości należące do rodzaju Homo pochodzą sprzed około 2,8 mln lat i zostały wydobyte na terenie współczesnej Etiopii. Gruzja, znajdująca się tysiące kilometrów dalej, wyrasta natomiast na bardzo istotny przystanek na ewolucyjnej drodze naszych odległych przodków. Zdaniem części badaczy pierwsi ludzie, przedstawiciele gatunku Homo erectus, prawdopodobnie zaczęli migrować z Afryki nieco ponad dwa miliony lat temu. W Chinach znaleziono na przykład pochodzące sprzed 2,1 miliona lat narzędzia, lecz odkrycie dokonane w Gruzji dotyczy samych szczątków, a nie pozostałości przedmiotów.
Czytaj też: Rękopisy z Qumran były pozbawione tego zwoju. Udało się go odnaleźć tysiące kilometrów od miejsca spisania
Niedawno informowaliśmy o odnalezieniu szczątków należących do gatunku Sahelanthropus tchadensis. Są one istotne w kontekście zrozumienia, kiedy ludzie wykształcili dwunożną postawę. Pochodzą sprzed co najmniej siedmiu milionów lat, co sprawia, iż stanowią rekordowo stare dowody w tej sprawie. I choć gatunek ten poruszał się także po drzewach, to najprawdopodobniej miał możliwość przemieszczania się tak, jak gatunki, które pojawiły się na Ziemi po nim.