Brytyjscy inżynierowie wykorzystali w tym celu elektroprzędzenie. To termin stosowany względem metody polegającej na wykorzystaniu ładunku elektrycznego do przeciągania “nitki” przez otwór. Średnica takiej struktury wynosi zaledwie 372 nanometry, co oznacza rozmiar setki razy mniejszy niż w przypadku naszych włosów.
Czytaj też: Rewolucja w przestworzach. Pierwszy elektryczny samolot wyjeżdża z fabryki
Tego typu nanowłókna, jak wyjaśniają autorzy publikacji zamieszczonej w Nanoscale Advances, mogłyby znaleźć zastosowanie chociażby w medycynie czy przemyśle. Bardzo ciekawie prezentują się informacje na temat składu użytej mieszanki, gdyż ma ona postać kwasu mrówkowego połączonego z… mąką. Naprawdę mówimy więc o czymś, co przypomina spaghetti – i to nie tylko kształtem!
Oczywiście takie danie wychodzące spod ręki inżynierów nie jest tworzone z myślą o zaspokojeniu ludzkiego apetytu. Zamiast tego rzeczone nanowłókna mogłyby się sprawdzić w odniesieniu do całej gamy zastosowań, chociażby w postaci regeneracji uszkodzonych kości, precyzyjnego dostarczania leków czy tworzenia opatrunków.
Spaghetti stworzone przez przedstawicieli University College London ma postać nanowłókien 200-krotnie cieńszych od ludzkiego włosa
Za przykład autorzy tej koncepcji podają sytuację, w której mata wykonana z takich nanowłókien jest nakładana na ranę w formie bandaża. Takowy przepuszcza wilgoć, która może być bardzo problematyczna w kontekście gojenia ran. Zarazem opisywany bandaż ogranicza rozwój bakterii. Ze względu na strukturę takiego inżynieryjnego spaghetti mogłoby ono również sprawdzić się w formie naturalnego rusztowania pozwalającego na odbudowę na przykład kości.
Połączony z mąką kwas mrówkowy odpowiada za rozbijanie spiralnych struktur skrobi. W takich okolicznościach możliwe staje się tworzenie nanowłókien, przy czym sam kwas odparowuje, a pozostawione włókna są poddawane dalszemu kształtowaniu. I choć jako całość taka struktura ma około dwóch centymetrów średnicy, to rzecz jasna gołym okiem nie da się dostrzec pojedynczych rurek ją tworzących. Aby tego dokonać i poznać dokładne wymiary nanowłókien naukowcy musieli skorzystać ze skaningowego mikroskopu elektronowego.
Czytaj też: Samsung prezentuje Gauss2 – nowa generacja AI przyniesie lepszą wydajność i efektywność
W toku prowadzonych eksperymentów, metodą prób i błędów, inżynierowie próbowali opracować najlepszą recepturę dotyczącą uzyskania najbardziej optymalnej konsystencji mieszanki. Testowali różne rozwiązania z zakresu ogrzewania i chłodzenia, by ostatecznie ogłosić sukces i zwrócić uwagę na potencjał drzemiący w bezpośrednim użyciu mąki zamiast samej skrobi. Teraz konieczne będą dalsze badania, które wykażą praktyczną przydatność tego typu rozwiązań.