Liść lotosu kluczem do rewolucji technologicznej. Naukowcy osiągają niespotykane wyniki

Obserwując fale rozchodzące się na powierzchni hydrofobowej naukowcy zmierzyli ich rekordowo wysoką prędkość. Co więcej, udało im się ustalić, że wykazują one niespotykane wcześniej właściwości. 
Liść lotosu kluczem do rewolucji technologicznej. Naukowcy osiągają niespotykane wyniki

Poczynione postępy mają nie tylko wymiar teoretyczny, ponieważ powinny także umożliwić szereg praktycznych zastosowań. Autorzy publikacji zamieszczonej w Nature Communications mówią chociażby o korzyściach dotyczących biotechnologii, materiałoznawstwa i przemysłu. 

Czytaj też: Zaskakujący wzrost lądu pod Szwecją. Naukowcy wykryli tam dziwny fenomen grawitacyjny

W centrum zainteresowania autorów najnowszych badań znalazły się tzw. fale kapilarne. Są one również nazywane falami napięcia powierzchniowego i powstają na przykład w sytuacji, gdy krople deszczu uderzają o taflę wody w kałuży. Poświęcone im ekspertyzy dostarczają cennych informacji na temat powierzchni, po których takie fale się przemieszczają.

Za najnowszymi ustaleniami w tej sprawie stoją przedstawiciele Uniwersytetu Aalto. To właśnie im udało się zidentyfikować nowe właściwości fal kapilarnych. Przy okazji potwierdzili nowy rekord ich prędkości. Rekordowo szybko przemieszczające się fale uderzały w syntetyczną powierzchnię, której projekt był inspirowany liśćmi lotosu. 

Rekord prędkości fal kapilarnych powinien utorować drogę do zastosowań w badaniach nad materiałami, lekami czy poprawą wydajności sprzętu

Do jej stworzenia naukowcy użyli hydrofobowego materiału określanego mianem powierzchni superhydrofobowej. Takowa zapewnia ochronę przed korozją i zanieczyszczeniem, a zarazem poprawia właściwości hydrodynamiczne. Chcąc ocenić, jaka będzie reakcja na skoncentrowane ultradźwięki, członkowie zespołu badawczego wygenerowali fale, które określają mianem fal plastronowych. 

Czytaj też: Chińczycy odtworzyli materiał znaleziony w meteorycie. Nowy superdiament jest wyjątkowo wytrzymały

Te przemieszczały się wzdłuż wody, powierzchni superhydrofobowej i warstwy gazowej 45 razy szybciej niż ma to miejsce zwykle w przypadku fal kapilarnych. Jak dodaje Maxime Fauconnier, superhydrofobowość opiera się na stabilności plastronu i może przydać się chociażby w poprawie żywotności sprzętu czy wydajności operacyjnej w środowiskach przemysłowych i biomedycznych. Zastosowane w ramach ostatnich badań narzędzie sprawdziło się wyjątkowo dobrze. Poza przytoczonymi zastosowaniami mówi się też o korzyściach z zakresu farmakologii oraz technologii komórkowej.

Aleksander KowalA
Napisane przez

Aleksander Kowal

Pierwsze kroki w dziennikarstwie internetowym stawiałem ponad 10 lat temu, choć moja wyższa edukacja pokierowała mnie w stronę studiów językowych w dziedzinie romanistyki, a także studiów pedagogicznych. Zajmuję się m.in. kosmosem oraz nowymi technologiami, lecz postaram się również dzielić artykułami dot. historii czy archeologii.