Czytaj także:
Obchody 70. rocznicy powstania w getcie warszawskim Co uczniowie wiedzą o powstaniu
Zobacz zdjęcia z getta warszawskiego!
Wyjątkowości tego dokumentu nie przekreśla to, że – jak pisze we wstępie do książkowego wydania „Raportu” z 2009 roku profesor Andrzej Żbikowski – nie odbiega on od setek innych niemieckich sprawozdań dotyczących zagłady europejskich Żydów.
Stroop na 75 stronach dokumentu opisał niemiecką wersję wydarzeń podczas powstania w getcie warszawskim. Urzędowo, w obojętnym tonie, jako zadanie czysto techniczne opisał językiem statystki likwidację całych skupisk żydowskich. Jednocześnie autor odkrył stosunek Niemców do Żydów jako głównego ideologicznego wroga III Rzeszy i przybliżył ich poglądy na zaplanowane na zimno ludobójstwo ludności żydowskiej.
„Raport” Stroopa miał świadczyć o męstwie autora, podkreślać jego zasługi dla Tysiącletniej Rzeszy Niemieckiej. Za zniszczenie warszawskiego getta – i inne zbrodnie w całej Europie – awansował i był odznaczany przez Hitlera. Na koniec “Raport” stał się dowodem oskarżenia w procesach przed sądami i trybunałami w Norymberdze i Warszawie.
Wbrew intencjom Stroopa, “Raport” stał się pośmiertnym hołdem, dla narodu żydowskiego.
Dokument, obok tzw. Raportu Katzmanna, stanowi jedno z najważniejszych źródeł dokumentujących eksterminację polskich Żydów podczas II wojny światowej na terenie okupowanej Polski. Oba raporty zostały przekazane stronie polskiej w 1948 r. i spoczęły początkowo w archiwum Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce; obecnie znajdują się w Instytucie Pamięci Narodowej w Warszawie.
Raport jest dostępny na stronie: www.pamiec.pl/stroop.
(Źródło: IPN)