Przewlekłe enteropatie (CE) to po prostu długotrwałe problemy żołądkowo-jelitowe u psów, których przyczyny nie są dobrze znane. Choroby te atakują jelito cienkie i/lub grube i najczęściej mają charakter pierwotny, choć mogą wywodzić się z innych narządów (np. niedoczynności kory nadnerczy czy niewydolności trzustki). Zespół naukowców z Uniwersytetu Helsińskiego postanowił przyjrzeć się wpływowi diety na przewlekłe enteropatie u psów.
Uczeni wykorzystali dane zebrane za pomocą ankiety online dotyczącej częstotliwości karmienia, przeprowadzonej w 2009 r. przez grupę DogRisk. Pochodziły one od kilku tysięcy fińskich właścicieli psów i skupiały się na diecie zwierząt w trzech różnych punktach czasowych, a także tego, jak często chorowały. Szczegóły badania można przeczytać w czasopiśmie Nature.
Czytaj też: Zew wzywa. Czy twój pies odpowie, gdy zawyje wilk?
Docent Anna Hielm-Björkman z DogRisk mówi:
Duża część przewlekłych dolegliwości żołądkowo-jelitowych u psów może być leczona za pomocą diety. Dlatego chcieliśmy przyjrzeć się związkowi między dietą w okresie szczenięcym i młodzieńczym a zapadalnością na przewlekłe enteropatie w późniejszym okresie życia.
Psy nie lubią fast foodów
Właściciele podawali, jakimi rodzajami karmy i jak często karmili swoje psy w okresie szczenięcym (2-6 miesiąc życia) i w okresie dojrzewania (6-18 miesiąc życia). Diety były związane z tym, czy u psów rozwinęły się przewlekłe enteropatie w późniejszym okresie życia, czy nie. Próba składała się z 4681 diet szczeniąt i 3926 diet psów dorastających, z których właściciele zgłaszali później objawy CE u 1016 z grupy szczeniąt i 699 z grupy dorastających.
Badania wykazały, że nieprzetworzona dieta oparta na mięsie (“raw food”) oraz podawanie psu resztek posiłków i resztek ze stołu, szczególnie w okresie szczenięcym, ale także w młodym wieku, chroniło przed przewlekłymi enteropatiami w późniejszym wieku. W przeciwieństwie do tego, karmienie głównie lub wyłącznie ultraprzetworzoną dietą opartą na węglowodanach (suchą karmą) w okresie szczenięcym lub w młodym wieku, a także surowymi skórami (które w rzeczywistości nie są surowe) często w okresie szczenięcym, okazały się być potencjalnymi czynnikami ryzyka CE w późniejszym życiu.
Dieta nieprzetworzona i jedzenie resztek w okresie szczenięcym zmniejszały ryzyko wystąpienia CE odpowiednio o 22,3 proc. i 22,7 proc., podczas gdy ryzyko to było o 28,7 proc. większe w przypadku diety wysoko przetworzonej. W okresie dojrzewania, przy stosowaniu diety nieprzetworzonej i resztek pokarmów zaobserwowano zmniejszenie ryzyka CE odpowiednio o 12,7 proc. i 24 proc., w porównaniu z 14,6 proc. większym ryzykiem CE przy stosowaniu diety wysokoprzetworzonej.
Czytaj też: Oto najstarszy pies na świecie. Nie uwierzysz, ile ma lat
Dr Kristiina Vuori z DogRisk i z sieci Helsinki One Health dodaje:
Mogliśmy zauważyć związek między dietą w okresie szczenięcym i młodzieńczym a występowaniem przewlekłych objawów żołądkowo-jelitowych w późniejszym okresie życia. Zatem proaktywni właściciele mogą wpływać na zdrowie jelit swoich psów, zapewniając szczeniętom i młodym psom różnorodne, świeże, “prawdziwe” pokarmy, nawet jako dodatek do codziennej diety. Znalezienie szczegółowych mechanizmów i potwierdzenie związku przyczynowego wymagałoby badań interwencji żywieniowej – już planujemy takie badania.
Objawy przewlekłej enteropatii psów (CE) obejmują uporczywe i/lub nawracające wymioty, biegunkę, zmniejszony apetyt, ból brzucha i utratę masy ciała, które trwają dłużej niż trzy tygodnie i mogą pojawić się w młodym wieku lub w późniejszym okresie dorosłości. Objawy te mają stresujący wpływ na życie psa i właściciela.