W ciągu trzech ostatnich dekad meteoryt Murchison nie dawał naukowcom spokoju. Pomimo tego, że kosmiczne pochodzenie znalezionych w nim substancji organicznych poddawane było pod wątpliwość, badania meteorytu kontynuowano. Dzisiaj znamy już nowe wyniki tych badań – naukowcy znaleźli w meteorycie dwa organiczne związki chemiczne – ksantynę, która jest jedną z zasad purynowych, oraz uracyl – zasadę azotową wchodzącą w skład RNA. Mają one pozaziemskie pochodzenie.
Oba związki są ważnymi składnikami RNA i DNA, odpowiadającymi za produkcję komplementarnych par zasad. Już w 1971 roku naukowcy zaczęli się zastanawiać, czy związki organiczne znalezione w meteorycie mają pochodzenie ziemskie – być może przeniknęły one po prostu do struktury meteorytu już wtedy, gdy znajdował się on na Ziemi.
Tym razem jednak kosmiczne pochodzenie aminokwasów zostało potwierdzone. Analiza chemiczna ksantyny i uracylu pozwoliła stwierdzić, że cząsteczki węgla w zasadach to niezwykle rzadko spotykane na Ziemi izotopy. Autor badania, Zita Martins z Imperial College w Londynie, potwierdziła, że znalezione cząsteczki mają pochodzenie pozaziemskie.
Wyniki badania dają podstawy do wysunięcia hipotezy, że znalezione w meteorycie związki organiczne, które mogą przechowywać informację genetyczną, mogły powstać w Kosmosie. Michael Mumma z NASA uważa, że znalezione zasady powstały już na etapie kształtowania się życia na naszej planecie. Pomiędzy 3,8 a 4,5 miliardów lat temu olbrzymia ilość skał podobnych do meteorytu Murchinson spadła na Ziemię. Przedbiologiczne cząsteczki, które mogły grać kluczową rolę w rozwoju życia na Ziemi, rozprzestrzeniały się po całym Układzie Słonecznym przez takie obiekty, jak australijski meteoryt. Niewykluczone, że upadły również na inne ciała niebieskie. Profesor Mark Sephton, współautor badania, podkreśla wagę odkrycia. Jest ono istotnym krokiem na drodze do zrozumienia, skąd się wzięło życie na Ziemi i czy istnieje ono jeszcze na innych planetach. Szczegóły badania zostały opublikowane w magazynie Earth and Planetary Science Letters.
JSL