Dziś w wielu domach psy są wiernymi towarzyszami, biegającymi kompanami, tulącymi się przyjaciółmi. Ale nie zawsze tak było. Setki lat temu pies domowy, Canis lupus familiaris nie istniał. Przez lata w pewien sposób interakcje człowieka i wilka ewoluowały do postaci, którą znamy dziś. Naukowcy od lat zastanawiali się, jak i kiedy do tego doszło. Teraz już wiadomo, gdzie mogło się to wydarzyć.
Pochodzące od wilka szarego psy to jedne z najdawniej udomowionych zwierząt. Przyjmuje się, że psy pojawiły się na terenie Eurazji co najmniej 15 tys. lat temu. Dokładny czas i miejsce udomowienia psów pozostaje jednak przedmiotem dyskusji.
Aby dowiedzieć się czegoś więcej nt. pochodzenia i rozprzestrzeniania się pierwszych psów, Adam Boyko z Cornell University w Ithaca i jego współpracownicy zbadali ponad 4600 psów rasowych i ponad 540 kundli z 38 krajów. W ramach swojego badania analizowali kilkadziesiąt tysięcy markerów genetycznych w autosomach, chromosomach Y i DNA mitochondrialnym.
Analizy potwierdziły, że pod względem genetycznym kundle są o wiele bardziej zróżnicowane, niż psy rasowe. Pozwoliły też wskazać miejsce udomowienia wilka. Zdaniem naukowców była to Azja Środkowa, tereny pokrywające się mniej więcej z granicami dzisiejszego Nepalu i Mongolii.
Autorzy badania zauważają, że liczne populacje psów z Egiptu, Wietnamu i Indii (czyli nieopodal historycznego centrum udomowienia) mają minimalnie małą domieszkę psiej krwi z Europy. Pochodzenie europejskie mają za to najprawdopodobniej kundle żyjące w Australii, Nowej Zelandii, Nowej Gwinei oraz okolicznych wyspach na Pacyfiku, jak też w Ameryce Łacińskiej.
Czytaj także: