Panesthia lata, znany także jako karaczan z Lord Howe, to duży karaczan drzewożerny, unikalny dla wyspy Lord Howe na Morzu Tasmana. Od lat 30. ubiegłego wieku owad ten był uważany za wymarłego, a tymczasem został namierzony przez studenta biologii Uniwersytetu w Sydney u stóp jednego drzewa banyan.
Czytaj też: Jak owady są w stanie przetrwać w Arktyce?
Maxim Adams, student pod kierunkiem prof. Nathana Lo z University of Sydney’s School of Biological Sciences, mówi:
Przez pierwsze 10 sekund myślałem, że to niemożliwe, że musiałem się pomylić. Podniosłem kamień pod drzewem i on już tam był.
Wymarły czy ukrywający się przez 80 lat?
Karaczan z Lord Howe niegdyś występował na całej wyspie Lord Howe, ale po tym, jak w 1918 r. przybyła na nią plaga szczurów, uznano go za wymarłego. Teraz namierzona populacja jest genetycznie różna od zwierząt sprzed ponad 80 lat.
Atticus Fleming, Lord Howe Island Board Chair, mówi:
Przetrwanie to potężna siła. Minęło ponad 80 lat od czasu, gdy ostatni raz widzieliśmy tego karaczana. Wyspa Lord Howe naprawdę jest spektakularnym miejscem, jest starsza niż wyspy Galapagos i jest domem dla 1600 rodzimych gatunków bezkręgowców, z których połowa nie występuje nigdzie indziej na świecie. Te karaczany są prawie jak nasza bardzo własna wersja zięb Darwina.
Karaczany są podstawą utrzymania zdrowego ekosystemu na wyspie, działając jako ważne regulatory składników odżywczych, biorące udział w przyspieszaniu rozkładu kłów i będące źródłem pożywienia dla innych gatunków. Naukowcy badali możliwość ponownego wprowadzenia ich na główną wyspę archipelagu z okolicznych wysepek. Teraz już nie muszą.
Panesthia lata to bezskrzydły karaczan, który ciało o 22-40 mm długości, metalicznym kolorze, który waha się od czerwonawego do czarnego. Australię zamieszkuje 11 gatunków karaczanów z rodzaju Panesthia, które żywią się zmurszałymi kłodami w lasach deszczowych i otwartych lasach przybrzeżnych. W swoich wnętrznościach mają mikroorganizmy, które pomagają trawić celulozę zawartą w drewnie.
Czytaj też: Nowa metoda wykrywania nowotworów. Owady zamienione w cyborgi
Pomimo potocznej nazwy sugerującej, że są to karaczany żywiące się drewnem i że grzebią w gnijących kłodach, obecnie uważamy, że są to raczej “karaczany skalne”. Skały stanowią ważny element ich siedliska, prawdopodobnie z powodu ich koewolucji z żerującym na ziemi chruścielem leśnym.