Na łamach czasopisma naukowego PalZ został opublikowany interesujący artykuł naukowego autorstwa paleontologa Jasona Dunlopa z Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie. Naukowiec opisał w nim skamieniałość najstarszego gatunku pająka z terenu Niemiec.
Czytaj też: Czy w jaskiniach i kopalniach żyją gigantyczne pająki? Prawda może zaskoczyć!
Sensacyjnego odkrycia dokonał dokładnie dr Tim Wolterbeek z Holandii, który natrafił na przedziwną próbkę w skałach Dolnej Saksonii. Po paru latach przekazał ją do wyjaśnienia i opisania uczonemu z Berlina. Jason Dunlop jest ekspertem od pająków, więc w lepsze ręce skamieniałość trafić nie mogła.
Paleozoiczny pająk z Niemiec. Najstarszy okaz znaleziony kiedykolwiek w tym kraju
W drodze badań okazało się, że badany kawałek skały skrywa bardzo dobrze zachowane skamieniałe szczątki pająka, któremu nadano nazwę gatunkową Arthrolycosa wolterbeekis (od nazwiska odkrywcy). Skamieniałość wydobyto z formacji skalnej Piesberg, która liczy około 310-315 milionów lat. Zatem nasz pająk pochodzi aż z epoki późnego karbonu. Oznacza to, że jest starszy od dinozaurów i żył w czasach, kiedy lądowy świat porastały ogromne lasy paprociowe, a latające owady osiągały nawet pół metra wielkości
Czytaj też: Jakie są najgroźniejsze pająki w Polsce i na świecie?
O tym, że nowo odkrytą skamieniałość przypisano do pająków, świadczy jeszcze jedna rzecz. W okazie zlokalizowano gruczoły przędne. Zatem zwierzę potrafiło tworzyć pajęczyny. Ten fakt sprawia, że należy on do prawdziwych pająków, a nie bardziej prymitywnej grupy pająkopodobnych Trigonotarbida, którą znamy z zapisu kopalnego od późnego syluru do wczesnego permu.
Skamieniałości pająków z tak odległych epok geologicznych są rzadkością na skalę świata. Świadczy też to o tym, że ta grupa organizmów nie była jeszcze tak rozwinięta ewolucyjnie jak dzisiaj. Autor badań dodaje, że z osadów karbonu znamy niewiele gatunków pająków, a zatem ich radiacja musiała zajść dużo później, być może w mezozoiku.
Czytaj też: Pająk zjada ryjówkę. To po prostu trzeba zobaczyć
Co innego można powiedzieć o pozostałych pajęczakach, jak skorpiony czy kapturce (niewidome małe podobne do pająków stworzenia), których w zapisie kopalnym z tego okresu znamy o wiele więcej.