Najstarsza osada w tej części świata wreszcie odnaleziona. Przez lata archeolodzy pomijali jej rolę w rozwoju ludzkości

Mianem Maghrebu określa się region obejmujący kraje północnej Afryki, z wyłączeniem Egiptu. O ile ten ostatni był częstym obiektem badań prowadzonych przez archeologów, tak tereny dzisiejszej Libii, Tunezji czy Maroka wzbudzały zdecydowanie mniejsze zainteresowanie. Niedawno doszło jednak do przełomu, ponieważ naukowcy zidentyfikowali pozostałości osady, której pochodzenie sięga epoki brązu.
Najstarsza osada w tej części świata wreszcie odnaleziona. Przez lata archeolodzy pomijali jej rolę w rozwoju ludzkości

To prehistoryczne miejsce stanowi kluczowy dowód na rozwój społeczności na terenie Maghrebu. Obszar ten, choć położony relatywnie blisko Europy czy Egiptu, był zdecydowanie mniej obfity w znaleziska z czasów prehistorycznych. Właśnie dlatego nowe ustalenia są tak istotne dla zrozumienia, jak rozwijały się tamtejsze osady.

Czytaj też: Prehistoryczna technologia odkryta w Chinach wprawia ekspertów w osłupienie

Zespół złożony z przedstawicieli Uniwersytetu w Barcelonie natknął się na pierwszą osadę z epoki brązu funkcjonującą w Maghrebie. Artykuł na ten temat jest dostępny w Antiquity i sugeruje, że prowadzone tam osadnictwo miało miejsce w okresie od 2200 do 600 roku p.n.e. Wyłączając Egipt był to więc najstarszy obszar objęty rozwojem ludzkiej cywilizacji w całej Afryce Północnej.

Osada Kach Kouch mieści się na terenie dzisiejszego Maroka. Cały region jest natomiast określany mianem Maghrebu i wśród archeologów nie cieszył się do tej pory zbyt dużą popularnością

Osada, której pozostałości odnaleźli uczestnicy wspomnianej ekspedycji, została nazwana Kach Kouch. Jej powierzchnia wynosiła około jednego hektara, a całe miejsce nie zostało wybrane przypadkowo, ponieważ w pobliżu znajduje się rzeka, a 10 kilometrów dalej jest zlokalizowane wybrzeże. W toku prowadzonych analiz ich autorzy zidentyfikowali trzy różne fale osadnictwa. Pierwsza trwała od 2200 do 2000 roku p.n.e., podczas gdy druga od 1300 do 900 roku p.n.e. 

Właśnie wtedy rozwinęły się kluczowe elementy charakterystyczne dla stałego osadnictwa ludzkiego, takie jak prowadzenie upraw. Stawiano drewniane budynki wykańczane cegłami, prowadzono też obróbkę jęczmienia i pszenicy oraz hodowano zwierzęta gospodarskie, takie jak kozy, owce bądź bydło. Później przyszła pora na trzeci etap osadnictwa, który rozciągał się od 800 do 600 roku p.n.e. Archeolodzy zidentyfikowali w tym okresie szereg praktycznych innowacji, które przybyły do Afryki Północnej ze wschodniej części Morza Śródziemnego, choćby w postaci żelaznych narzędzi oraz nowych sposobów zabudowy.

Czytaj też: Tajemniczy krąg sprzed 4000 lat odkryty w Danii. Czy to północny Stonehenge?

Obecnie trwające oraz planowane badania powinny stanowić źródło istotnych informacji na temat tej najstarszej znanej nauce osady w całym Maghrebie. W odróżnieniu od wcześniej zidentyfikowanych miejsc, tutaj archeolodzy mają do czynienia z dowodami na rozwój dynamicznych lokalnych społeczności, które kontaktowały się ze światem zewnętrznym. Dalsze ustalenia powinny potwierdzić, iż mieszkańcy Maghrebu mieli istotny udział w rozwoju ludzkiej cywilizacji w tej części świata.

Aleksander KowalA
Napisane przez

Aleksander Kowal

Pierwsze kroki w dziennikarstwie internetowym stawiałem ponad 10 lat temu, choć moja wyższa edukacja pokierowała mnie w stronę studiów językowych w dziedzinie romanistyki, a także studiów pedagogicznych. Zajmuję się m.in. kosmosem oraz nowymi technologiami, lecz postaram się również dzielić artykułami dot. historii czy archeologii.