Nie wszystkie pszczoły są połączone silnymi więzami rodzinnymi – niektóre wolą żyć samotnie. Mowa o pszczołach storczykowych, które w najlepszym wypadku formują uproszczone, lokalne wspólnoty. Znamy ok. 200 gatunków pszczół storczykowych zgrupowanych w pięciu różnych rodzajach: Euglossa, Eulaema, Eufriesea, Exaerete i Aglae. Występują wyłącznie w południowej i centralnej części Ameryki (najczęściej na Florydzie i w Meksyku). Właśnie odkryto nowy gatunek, który opisano w Journal of Hymenoptera Research.
Nowa pszczoła storczykowa
Pszczoły storczykowe łatwo rozpoznać po dużym, mocnym ciele z często metalicznym ubarwieniem, które waha się od czarnego do niebieskiego lub zielonego z żółtymi, czerwonawymi lub fioletowymi opalizującymi elementami. Odgrywają ważną rolę w zapylaniu storczyków i innych roślin. Samce odwiedzają kwiaty orchidei, między innymi w celu zebrania olejków eterycznych, które są następnie przypuszczalnie używane do przyciągania samic.
Rodzaj Eufriesea zawiera ponad 60 gatunków, większość aktywnych tylko przez kilka miesięcy w porze deszczowej. Eufriesea insularis występuje na Isla Maria Madre, największej wyspie Islas Marías – archipelagu składającego się z czterech wysp położonych 100 km od wybrzeża stanu Nayarit w Meksyku.
Czytaj też: Pszczoły żyją coraz krócej. Naukowcy nie wiedzą, czym jest to spowodowane
Dr Ricardo Ayala z Universidad Nacional Autónoma de México mówi:
Archipelag ten został wyznaczony jako Rezerwat Biosfery Islas Marías w 2010 roku przez UNESCO i rząd meksykański, a obecnie znajduje się pod ochroną Ministerstwa Środowiska i Zasobów Naturalnych Meksyku. Roślinność na wyspach Islas Marías to przede wszystkim tropikalny las suchy, ale w sporej części wyspy występują zarośla, natomiast gęstsza i wyższa roślinność arborealna koncentruje się w kanionach.
Eufriesea insularis należy do grupy gatunkowej, która składa się z sześciu gatunków przypuszczalnie ograniczonych do Meksyku wzdłuż tropikalnych suchych lasów, a także lasów sosnowych i dębowych, od poziomu morza do wysokości ok. 1500 m. Eufriesea coerulescens, najbardziej rozpowszechniony gatunek grupy, został również odnotowany z paśmie górskim Guadalupe w zachodnim Teksasie i południowo-wschodnim Nowym Meksyku. Eufriesea insularis ma ciemnoniebieskie ciało z fioletową opalizacją i ciemnymi skrzydłami. Ciało owada ma ok. 19,5 mm długości.