Zespół uczonych z Universidad Complutense de Madrid (UCM) zidentyfikował nieznane wcześniej organizmy morskie z ery paleozoicznej sprzed 455 mln lat. Odkryto nowe gatunki – Anguiscolex africanus i Wronascolex superstes. Należą one do Palaeoscolecida, grupy wymarłych bezkręgowców morskich.
Czytaj też: Nowe gatunki odkryte i opisane w Australii. Ich liczba zaskakuje
Bezkręgowce Palaeoscolecida nie są rzadkością, ale ponad 99 proc. zapisów kopalnych obejmuje ich skleryty, czyli twarde płytki osadzone w naskórku, które zwykle gromadzą się w skałach wapiennych. Naukowcy wiedzą, że te organizmy żyły we wszystkich morzach na świecie, ale ich skamieniałości znaleziono jedynie w niektórych z nich.
Giganty z ordowiku
Skamieniałości bezkręgowców z marokańskiego stanowiska były dobrze zachowane w łupkach i pochodzą ze środowiska zdominowanego przez burzliwe wody, co jest według uczonych prawdziwą “paleontologiczną niespodzianką”. Naskórek organizmów był pokryty fosforanowymi mikrosklerytami (o wielkości 20-100 tysięcznych części milimetra), ułożonymi segmentowo – taka struktura sprzyjała szybkiemu zakopywaniu się przed drapieżnikami. Dwa nowe gatunki opisane w czasopiśmie Historical Biology dołączają do Gamascolex vanroyi, którego opisano kilka lat temu w tym samym miejscu.
Ciekawy jest “gigantyzm” trzech organizmów znalezionych w Tafilalt Biota – ich rozmiar jest 2-3 razy większy niż średni rozmiar przedstawicieli Palaeoscolecida na świecie, m.in. w Australii, Ameryce Północnej czy Europie. Może mieć to związek ze zmianami metabolicznymi zaangażowanymi w tzw. gigantyzm polarny – w okresie ordowiku Maroko było bardzo blisko bieguna południowego.
Czytaj też: Miały blisko 4 m długości i polowały na przodków ludzi. Odkryto nowe gatunki krokodyli
Odkrycie nowych gatunków to część trwających badań marokańskiego ordowiku w związku z kolejnymi projektami UCM, w ramach których kilka razy w roku organizowane są 15-dniowe pustynne kampanie terenowe.
Dr Juan Carlos Gutiérrez Marco z UCM mówi:
Próbujemy zrekonstruować ekosystemy i organizmy z przeszłości, a uzyskane dane pomagają w tym przypadku doprecyzować geologiczną korelację jednostek kopalnych Maroka z innymi współczesnymi, zlokalizowanymi na morskiej platformie kontynentu Gondwana.