Dziwne nosorożce spacerowały sobie po Europie. Mamy niezbity dowód na ich istnienie

Współczesne nosorożce są reprezentowane jedynie przez pięć gatunków. W odległej przeszłości charakteryzowały się one jednak o wiele większą różnorodnością. Co więcej, dominowały przy tym gatunki bezrogie. Skamieniałe okazy nosorożców znalezione na jednej z greckich wysp ukazują wiele ważnych cech dla zrozumienia ewolucji i poziomu różnorodności tych zwierząt.
Szkielet Chilotherium wystawiony w Muzeum Nauki w Hongkongu / źródło: Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0

Szkielet Chilotherium wystawiony w Muzeum Nauki w Hongkongu / źródło: Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0

Dzisiaj wszystkie nosorożce mają rogi, ale w przeszłości geologicznej sytuacja wyglądała zupełnie inaczej. Szeroko rozprzestrzeniona była grupa nosorożców bezrogich określanych łacińską nazwą Aceratherium. Żyły one na terenie Afryki, Azji, jak również Europy. Przy czym nasz kontynent był zamieszkiwany przez nie jedynie częściowo – w sektorze południowo-wschodnim.

Czytaj też: Wyglądają jak węże, ale nimi nie są. Odsłaniamy nieznane karty historii obślizgłych stworów

Międzynarodowy zespół naukowców z Niemiec, Grecji, Bułgarii i RPA postanowił dokonać rewizji obecnego stanu wiedzy i podziału europejskich nosorożców bezrogich na poszczególne gatunki, o czym napisał w Journal of Vertebrate Paleontology. Odkryte na początku XX wieku skamieniałości czaszek nosorożców na greckiej wyspie Samos zostały zniszczone podczas II wojny światowej. Pierwotnie przypisano je do tego samego rodzaju Chilotherium, który zamieszkiwał m.in. obszar Morza Egejskiego w późnym miocenie (ok. 5 milionów lat temu). Ponowna analiza znaleziska stała się niemożliwa, a badania na podstawie starych zdjęć i rysunków skazane były na porażkę.

Rekonstrukcja wymarłego ssaka Chilotherium / źródło: Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0

Nosorożce bezrogie żyły na greckiej wyspie miliony lat temu. Nie jeden rodzaj, a dwa

Naukowcy zajęli się zatem przeszukiwaniem archiwów europejskich muzeów, aby odnaleźć podobne skamieniałości i na nowo opisać greckie okazy. Korzystając z dwóch czaszek, z Museum der Natur w Hamburgu i z Senckenberg Naturmuseum we Frankfurcie, w końcu udało mu się na nowo zdefiniować te późnomioceńskie okazy. Wyróżniono finalnie dwa odrębne rodzaje bezrogich nosorożców z wyspy Samos (oprócz Chilotherium także Eochilotherium).

Czytaj też: Geny nosorożca włochatego odzyskane z nieoczekiwanego miejsca

Uporządkowanie taksonomii nosorożców jest bardzo ważne z wielu względów. Przede wszystkim tworzy ono bardziej solidny grunt pod dalsze badania paleontologiczne, jak również ułatwia interpretację rozwoju tej grupy zwierząt. Tym bardziej, że greckie znaleziska prezentują jedne z najmłodszych skamieniałości nosorożców z Europy.

Czytaj też: Tak wyglądał najdziwniejszy dinozaur w historii. Nie chcielibyśmy wpaść w jego szczęki

Jak w ogóle wyglądały te nosorożce bezrogie z rodzajów Chilotherium i Eochilotherium? Były mniejsze niż współczesne nosorożce, dorastały do 180 centymetrów, a ważyły od 1 do 2,5 tony. Posiadały bardzo krótkie nogi, więc zapewne nie biegały dużo w ciągu dnia. Prawdopodobnie zwierzęta te prowadziły pasący się tryb życia, żywiąc się trawami. Krótkie nogi ułatwiały schylanie się do ziemi.