Jak wynika z nowych badań, geny, które odziedziczyliśmy po neandertalczykach mogą mieć istotny wpływ na to, jak wyglądają naszej nosy. Autorzy tych analiz zaprezentowali swoje wnioski za pośrednictwem publikacji zamieszczonej na łamach Communications Biology. Kluczowy wydaje się fakt, iż wysokie nosy najprawdopodobniej stanowiły element przystosowania do zimniejszego klimatu.
Czytaj też: To być może najstarszy norweski statek. Do sieci trafiło nagranie wraku
A takie dostosowanie się do chłodniejszych warunków pogodowych stanowiło konieczność po tym, jak nasi odlegli przodkowie opuścili Afrykę. Selekcja naturalna odegrała wtedy kluczową rolę, premiując tych, którzy mieli dłuższe nosy, zapewne skuteczniej ogrzewające i filtrujące powietrze.
Oczywiście, pomijając kwestie czysto biologiczne, kształt nosa ma istotny wpływ na postrzeganie całej twarzy, dlatego udział neandertalskiego DNA w naszym codziennym funkcjonowaniu jest nawet większy, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Łącznie autorzy badań przeanalizowali dane dotyczące ponad 6000 osób z całej Ameryki Łacińskiej, o mieszanym europejskim, rdzennym amerykańskim i afrykańskim pochodzeniu.
Informacje na temat tych ludzi zostały zebrane w ramach programu CANDELA obejmującego mieszkańców Brazylii, Kolumbii, Chile, Meksyku i Peru. W toku analiz naukowcy zestawili ze sobą informacje genetyczne ochotników oraz zdjęcia ich twarzy. Szczególną uwagę badacze przykładali do odległości pomiędzy poszczególnymi punktami, choćby między czubkiem nosa a ustami.
Kształt nosa odgrywa istotną rolę w kontrolowaniu wilgotności i temperatury wdychanego powietrza
Wszystko po to, by wykryć potencjalne zależności między wyglądem zewnętrznym a obecnością markerów genetycznych. Ostatecznie udało się wyszczególnić 33 regiony genomu związane z kształtem twarzy. Największe zainteresowanie wzbudził region ATF3, w przypadku którego osoby z rdzennym amerykańskim rodowodem posiadały inny materiał genetyczny. Był on odziedziczony po neandertalczykach i wpływał na wysokość nosa.
Czytaj też: Komputery czytają starożytnych. Sztuczna inteligencja nauczyła się języka sprzed trzech tysięcy lat
Jak wyjaśnia Qing Li z Uniwersytetu Fudan, kształt ludzkiego nosa od dawna był uznawany za efekt doboru naturalnego. Wynika to z prostej zależności: nosy odpowiadają za kontrolowanie temperatury i wilgotności powietrza, dlatego w zależności od kształtu nosa jego posiadacz może lepiej bądź gorzej radzić sobie z wdychanym powietrzem. Wydaje się, że zidentyfikowany w toku badań gen został odziedziczony po neandertalczykach i odegrał istotną rolę w czasie adaptacji do chłodniejszego klimatu panującego przed tysiącami lat poza granicami Afryki. Dzięki rozwojowi technik pozwalających na analizy DNA zapewne poznamy jeszcze więcej “niespodzianek” jakie pozostawili nam neandertalczycy oraz inni odlegli przodkowie współczesnych ludzi.