O odkryciu poinformowali naukowcy z indyjskiego Centrum Biologii Komórkowej i Molekularnej oraz z Narodowego Centrum Badań Komórkowych. Hindusi wysłali do atmosfery balon badawczy wyposażony w 460 kg sprzętów badawczych, między innymi w sterylne hermetyczne urządzenia do pobierania prób, które pobrały próbki powietrza na wysokościach od 20 do 41 km. Próbki te zostały przekazane dwóm instytutom naukowym w celu równoległego przeprowadzenia niezależnej ekspertyzy. Jak się okazało, próbnikom udało się złowić w atmosferze 12 kolonii bakteryjnych i 6 kolonii grzybów. Większość z tych organizmów po przeprowadzeniu analizy genetycznej okazała się w 98% podobna do gatunków zamieszkujących biosferę Ziemi. Wyróżniły się jednak trzy gatunki bakterii, które znacznie różniły się od tych występujących na powierzchni Ziemi, a ponadto były niezwykle odporne na promieniowanie ultrafioletowe.
Pierwszy z trzech zagadkowych gatunków otrzymał nazwę Janibacter hoylei (na cześć Freda Hoyle — sławnego astronoma brytyjskiego, twórcy pojęcia Wielki Wybuch oraz zwolennika teorii stanu stacjonarnego Wszechświata oraz orędownika teorii panspermii, zgodnie z którą źródłem życia na Ziemi jest Kosmos. Drugi gatunek otrzymał nazwę Bacillus isronensis na cześć Indian Space Research Organisation ISRO. Trzeci — Bacillus aryabhata — na cześć starożytnego hinduskiego matematyka i astronoma Aryabhata, któremu zawdzięczamy cyfry arabskie. Odkrycie dziwnych mikroorganizmów w stratosferze nie dowodzi o ich kosmicznym pochodzeniu, gdyż mogły one dostać się na taką wysokość wskutek działania prądów powietrza, jednakże jest to kolejna część układanki, która może kiedyś wykazać, że życie na naszej planecie ma pozaziemskie pochodzenie.
Wielu naukowców wysuwa hipotezę, zgodnie z którą mikroorganizmy pochodzenia pozaziemskiego mogą być rozpowszechniane po Wszechświecie przez meteoryty lub jądra komet, a nawet przez mikroskopijne cząsteczki pyłu kosmicznego, popychane ciśnieniem światła słonecznego. Niektórzy badacze twierdzą ponadto, że te mikroorganizmy dostają się do atmosfery ziemskiej w dużych ilościach i w sposób nieprzerwany. JSL
źródło: www.isro.org