Badanie opublikowane w magazynie Current Biology objęło analizę 80 tysięcy akordów z 745 popularniejszych w swoich latach popowych piosenek. Zespół badaczy, składający się z naukowców z Niemiec, Norwegii, Danii i Wielkiej Brytanii, wykorzystał technologię machine learning i zmierzył poziom niepewności oraz suspensu tych akordów, a następnie poprosił 39 ochotników o ocenę, jak przyjemna jest dla nich każda seria dźwięków.
Wszystkie piosenki zostały pozbawione melodii i tekstów, więc wyniki nie mogły być rozmyte przez skojarzenia z konkretnymi utworami u słuchaczy.
Okazało się, że dokładnie taka sama ilość uczestników badania czerpała największą przyjemność ze słuchania przewidywalnych akordów, co w przypadku akordów o zaskakującej progresji.
“To fascynujące, że ludzka przyjemność, wynikająca ze słuchania muzyki, zależy od uporządkowania pojedynczych dźwięków w czasie.” – mówi Vincent Cheung, główny badacz Towarzystwa Maxa Plancka, niezależnej niemieckiej instytucji naukowo-badawczej o charakterze non-profit. – “Piosenki, które uważamy za najprzyjemniejsze, to prawdopodobnie te, które zachowują właściwą równowagę pomiędzy pewnością, co wydarzy się w nich za chwilę, a zaskoczeniem nas czymś, czego się zupełnie nie spodziewaliśmy. Zrozumienie, w jaki sposób muzyka uaktywnia obszary mózgu odpowiadające za przyjemność, może wyjaśnić, dlaczego jej słuchanie pomaga nam poczuć się lepiej, kiedy jesteśmy przybici”.
Jak wspomina Cheung, wcześniej naukowcy badali już wpływ zaskoczenia na poziom przyjemności, jednak dopiero najnowsze badania wiążą przyjemność również z niepewnością i oczekiwaniem. Ludzie “ciągle prognozują, co się wydarzy i próbują uaktualniać te prognozy na bieżąco. Nie inaczej jest w przypadku muzyki” – dodał.
Ustalenia te mogą pomóc w doskonaleniu algorytmów muzycznych opartych na sztucznej inteligencji i wesprzeć kompozytorów w pisaniu muzyki lub przewidywaniu muzycznych trendów, ale nie tylko. “Mamy nadzieję, że jako naukowcy analizujący takie wzorce przyjemności u ludzi, będziemy mogli w jakiś sposób wypracować kierunek, w którym muzyka może pójść jeszcze dalej.” – powiedział Peter Harrison, badacz z Queen Mary University w Londynie, który również pracował nad badaniem.