Anne-Marie Lagrange wraz z kolegami z obserwatorium astrofizycznego Grenoble obserwowała ten obszar nieboskłonu w roku 2003. Dane uzyskane za pomocą teleskopu Hubble’a kilka lat później wykazały, że wokół gwiazdy krąży olbrzymia chmura pyłu i gazu, która powstała prawdopodobnie wskutek zderzenia się młodych planet i planetoid. Ponadto w centrum tarczy było pusto, z czego wynikało, że całą materię gwiazdy skupił na sobie podobny do Jowisza gazowy gigant. W latach 2008-2009 za pomocą teleskopu VLT Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO) uzyskano nowe zdjęcia o wyższej jakości. Zdjęcia te były dowodem na to, że w tarczy pyłu gwiazdy, w odległości od 8 do 15 jednostek astronomicznych od niej, znajduje się planeta. Jesienią 2009 roku planeta ta pojawiła się na przeciwległej stronie gwiazdy.
Egzoplaneta jest już całkowicie ukształtowana, ma wagę dziewięciokrotnie większą niż Jowisz, a jej wiek nie przekracza kilku milionów lat. Jest to znaczna różnica w porównaniu z najmłodszą z dotychczas znanych egzoplanet, która liczy sobie 35 mln lat. Również gwiazda macierzysta β Pictoris b, niezwykle podobna do naszego Słońca, nie jest o wiele starsza od egzoplanety – jej wiek wynosi około 12 mln lat. Naukowcy podejrzewają, że β Pictoris b mogła powstać w sposób podobny do sposobu ukształtowania się gazowych olbrzymów naszego układu planetarnego. Ponieważ egzoplaneta jest niezwykle młoda, może ona być dowodem na to, że planety mogą powstać w ciągu kilku milionów lat.