Prześwietlili mózgi chorych nastolatków. Uwagę zwraca jeden szczegół

Mózgi nastolatków cierpiących na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne wykazują poważne zmiany w stosunku do zdrowych osób. Naukowcom udało się im przyjrzeć, dzięki analizom skanów rezonansu magnetycznego.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne mogą dotknąć każdego nastolatka /Fot. Unsplash

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne mogą dotknąć każdego nastolatka /Fot. Unsplash

Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z UNSW Sydney pokazuje, że nastolatki z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi (OCD) wykazują zaburzenia w obszarze mózgu zwanym korą oczodołowo-czołową (OFC). Wyniki opublikowano w czasopiśmie Biological Psychiatry Global Open Science.

Czytaj też: Głęboka stymulacja mózgu sposobem na zaburzenia odżywiania. Jeden implant, a efekty mówią same za siebie

Dr Iain Perkes z UNSW Medicine & Health oraz psychiatra dzieci i młodzieży w Sydney Children’s Hospitals Network mówi:

OCD jest powszechną chorobą, dotykającą ponad 750 000 Australijczyków. Osoby cierpiące na OCD utknęły w pętlach niechcianych myśli i zachowań. Są one całkowicie poza kontrolą osoby z OCD – w przeciwnym razie po prostu nie zdecydowałaby się ona tego robić. Istnieje zatem dobry powód, aby sądzić, że w przypadku OCD mechanizmy decyzyjne w mózgu nie działają prawidłowo.

Mózgi nastolatków z OCD z wyraźnymi deficytami

Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) uważane są za jedną z najbardziej wyniszczających chorób psychicznych. Charakteryzuje się ona natłokiem niepokojących i niepożądanych myśli oraz lęków (obsesji), które wyzwalają czasochłonne, powtarzalne zachowania (kompulsje), a tym samym przekładają się na funkcjonowanie społeczne i jakość życia.

Czytaj też: Otyłość nie wpływa na zaburzenia psychiczne u dzieci. Przynajmniej w tej grupie wiekowej

Celem badaczy było lepsze zrozumienie biologicznych podstaw OCD, co mogłoby doprowadzić do opracowania nowych metod leczenia. W badaniu skupiono się na młodzieży, co jest ważne, bo zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne zwykle rozwijają się w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania.

Mózgi nastolatków z OCD wykazują zmiany w korze oczodołowo-czołowej /Fot. UNSW Sydney

Naukowcy zrekrutowali 21 zdrowych nastolatków i 20 cierpiących na OCD, a następnie poprosili ich o wykonanie zadań związanych z podejmowaniem decyzji w celu zdobycia drobnych nagród w postaci posiłków. Pacjenci cały czas byli umieszczeni wewnątrz skanera MRI, dzięki czemu zbadano ich przepływ krwi w mózgu. Na przykład jedno z ćwiczeń polegało na graniu w grę wideo, podczas której przechylano automat w różnych kierunkach, a każdy z nich odpowiadał innej przekąsce. W jednym z zadań decyzyjnych “wartość” jedzenia została obniżona poprzez pokazanie uczestnikom filmu przedstawiającego owady (m.in. karaluchy) pełzające po jedzeniu.

Dr Iain Perkes dodaje:

Chcieliśmy zobaczyć, jak zmiana wartości nagrody zmieni wybór działań podejmowanych przez zdrowych młodych ludzi w porównaniu do młodych ludzi z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi.

Młodzież z OCD miała trudności z dokonywaniem wyborów i kontrolowaniem swojego zachowania w celu zdobycia nagrody w postaci jedzenia w porównaniu z grupą kontrolną, a zmniejszenie wartości jedzenia miało niewielki wpływ na ich zachowanie podczas wykonywania zadań.

Skany MRI wykazały różne wzorce aktywności mózgu u nastolatków z OCD w porównaniu z grupą kontrolną. Różnice były szczególnie duże w korze oczodołowo-czołowej (OFC), regionie w płacie czołowym zaangażowanym w podejmowanie decyzji i kontrolę zachowania. Podczas zadań związanych z podejmowaniem decyzji boczny OFC wykazywał hipoaktywność u uczestników z OCD, podczas gdy przyśrodkowy OFC wykazywał nadpobudliwość. Naukowcy odkryli również, że nadpobudliwość była powiązana z nasileniem objawów OCD, co potwierdza związek między zdolnością do podejmowania decyzji a zaburzeniem.

Te odkrycia pozwalają lepiej zrozumieć biologiczne podstawy zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych, co może zmniejszyć piętno związane z tym zaburzeniem. Mogą również pomóc w opracowaniu lepszych metod leczenia, np. bardziej ukierunkowanej przezczaszkowej stymulacji magnetycznej, czyli terapii wykorzystującej pola magnetyczne do stymulacji komórek nerwowych w mózgu.