Oznacza to, że w przeszłości – w okresie rzymskim bądź bizantyskim – pokrywała ona sporych rozmiarów podłogę. Położone we wschodniej Anatolii stanowisko, którego eksploracją zajmują się teraz eksperci, stanowi więc pamiątkę po dawnej cywilizacji. Jak na razie udało się rozpoznać liczne wizerunki zwierząt oraz roślin.
Czytaj też: Szkielety wikingów zachwyciły znalazców. Towarzyszące im przedmioty pochodziły z zupełnie innego miejsca
Biorąc pod uwagę rozmiary oraz geometryczne wzory znajdujące się na tym niesamowitym dziele, naukowcy nie kryją zachwytu nowym odkryciem. Stoi za nim człowiek znany jako Mehmet Emin Sualp. Lokalny rolnik pracował w polu, gdy przypadkowo dostrzegł strukturę z mozaikowym wzorem.
Zakładając, iż może chodzić o ważny historycznie zabytek, poinformował o tym fakcie władze. Jego przeczucie było jak najbardziej słuszne: archeolodzy potwierdzili, że chodzi o cenną mozaikę, której datowanie sięga okresu rzymskiego lub wczesnego okresu bizantyjskiego. Postawa rolnika spotkała się natomiast z ogromną wdzięcznością władz.
Mozaika, której pochodzenie sięga okresu rzymskiego, bądź wczesnego okresu bizantyjskiego, została odnaleziona we wschodniej Anatolii przez jednego z miejscowych rolników. Jej powierzchnia to aż 84 metry kwadratowe
Badaniami poświęconymi temu obiektowi zajęli się przedstawiciele lokalnego muzeum, których działania nadzorowało tureckie Ministerstwo Kultury i Turystyki. Ostatecznie światło dzienne ujrzała mozaika podłogowa o łącznej powierzchni rzędu 84 metrów kwadratowych. Co istotne, mówimy o strukturze zachowanej w jednym kawałku, co pokazuje, o jak niebywałym znalezisku mowa.
Czytaj też: Zadziwiające wyniki badań poświęconych neandertalczykom. Nowe dowody zdradzają sekret tego gatunku
Wśród gatunków, które udało się do tej pory zidentyfikować, naukowcy wymieniają między innymi jelenia, bażanta, świnię, kaczkę, lwa, koziorożca, gęś oraz liczne rośliny. Poza tym dodają, iż to największa tego typu mozaika znaleziona w całym kraju. W tym samym regionie zostały wcześniej odkryte pozostałości kościoła i piwnicy, w której dawniej przechowywane było wino.