Zmiany ciśnienia powietrza są odwzorowywane w postaci zmiennego napicia, przekazywanego do urządzeń wzmacniających, nagrywających czy przenoszących dźwięk na odległość. Jednym z najpopularniejszych typów są mikrofony pojemnościowe, zwane inaczej kondensatorowymi. Elementem odbierającym rozchodzące się fale dźwiękowe jest w nich delikatna membrana, która jednocześnie stanowi część kondensatora elektrycznego. Jej drgania powodują zmiany pojemności kondensatora i napięcia prądu w obwodzie. Te wahania po obróbce w układzie elektronicznym są przesyłane do nadajnika, który wysyła sygnał radiowy (dlatego nie jest potrzebny kabel). Zwykle mikrofon ma możliwość zmiany częstotliwości nadawania – można jednocześnie używać nawet kilkuset mikrofonów tego samego typu bez nakładania się sygnałów. Antena nadajnika jest zwykle ukryta wewnątrz mikrofonu – chroni ją to przed uszkodzeniami, zmniejsza też siłę nadawanego sygnału. Większość mikrofonów działa w odległości nie większej niż 100 metrów od odbiornika (droższe mają większy zasięg, tańsze, nieco mniejszy). Mikrofon pojemnościowy musi mieć własne zasilanie, które jest potrzebne do pracy układu elektrycznego z kondensatorem. Również nadajnik potrzebuje prądu do pracy. Wewnątrz mikrofonu montuje się więc akumulatory ładowane z zewnętrznego źródła.
Mikrofony kondensatorowe wyróżniają się dużą czułością – są w stanie zarejestrować więcej dźwięków niż inne rodzaje mikrofonów (np. mikrofon dynamiczny). Świetnie nadają się do nagrywania głosu ludzkiego, ale także instrumentów akustycznych. Stosuje się je często w studiach nagrań, ale świetnie nadają się także do nagłośnienia wystąpień chóru.