Różnorodne ślady pozostałe po morzach, istnienie pokładów lodu, jak i rzeźba terenu o silnie rozgałęzionych dolinach – wszystkie te cechy Czerwonej Planety są argumentami potwierdzającymi teorię, zgodnie z którą na Marsie w przeszłości znajdował się potęny ocean.
W ostatnich latach naukowcy stwierdzili, że dawno temu na Marsie padały deszcze (patrz:
Amerykańscy naukowcy stworzyli specjalny program, który na bazie określonego algorytmu przeanalizował liczne dane dotyczące rzeźby Marsa. Komputer nanosił na mapę istniejące na Marsie doliny rzeczne o charakterystycznym kształcie. Wcześniejsza globalna mapa dolin Marsa stworzona została w latach 90. Nowa mapa opiera się na nowych danych i została stworzona według dokładniejszego algorytmu. Na jej podstawie okazało się, że marsjańskie doliny są o wiele obszerniejsze, o wiele bardziej skomplikowane i rozgałęzione, niż wydawało się to dotychczas. Łączna długość dolin jest 2-3 razy większa, co oznacza, że dolin jest znacznie więcej i zajmują one wielką powierzchnię, tworząc pas w okolicach równika.
Na półkuli północnej przeważają niziny, w przeciwieństwie do półkuli południowej o górzystej rzeźbie terenu. To dlatego właśnie na północy w przeszłości gromadziła się woda. Parująca wilgoć przemieszczała się na południe, skraplając się w tych regionach w postaci deszczu, a potężne potoki wody spływały z gór z powrotem na północ, tworząc ocean.
Nowa mapa wyjaśnia również, dlaczego głębokość marsjańskich dolin wzrasta w miarę przemieszczania się z południa na północ. To właśnie w kierunku północnym płynęły w przeszłości strumienie wody. Duża liczba dolin wskazuje również na większą obfitość opadów na obszarach, na których znajdują się doliny. Padało również nad samym oceanem, tymczasem bardziej na południe panował suchy, kontynentalny klimat. Jest to wyjaśnieniem charakterystycznego ułożenia dolin, tworzących ogromny pas.
Rezultaty swojej pracy naukowcy opublikowali w magazynie Journal of Geophysical Research – Planets. JSL
źródło: www.niu.edu