Większość ssaków ma pazury, ale ludzie mają paznokcie. To, w jaki sposób pomagają one nam wyczuwać świat za pomocą naszych rąk, jest nadal słabo poznane. Naukowcy z University of London wykazali, że ludzie potrafią rozpoznać, gdzie dotyk jest stosowany na ich paznokciach, niemal tak dokładnie, jak potrafią rozpoznać dotyk na czubku palca. Badania opisane w czasopiśmie Proceedings of the Royal Society B sugerują, że paznokcie mogą spełniać ważne funkcje sensoryczne.
Czytaj też: Dotyk odbieramy w inny sposób, niż do tej pory myśleliśmy
Dr Matthew Longo z University of London mówi:
Ludzie nie tylko potrafią postrzegać dotyk stosowany na dystalnym końcu paznokcia. Mogą dokładnie określić, gdzie na paznokciu zastosowano bodziec.
Paznokcie sekretną bramą do zmysłu dotyku
Zespół dr Longo zrekrutował 38 uczestników w wieku od 18 do 60 lat do przeprowadzenia dwóch eksperymentów. Połowę ochotników poproszono o wskazanie, gdzie odczuli (ale nie mogli zobaczyć) bodźca dotykowego otrzymanego na ich palcu, poprzez zaznaczenie odpowiedniej pozycji na zdjęciu ich paznokcia lub czubka palca. Drugą połowę poproszono o zrobienie tego samego, ale ich palce i paznokcie dotykano włóknem zamiast patyczka. Pozwoliło to na zastosowanie za każdym razem stałego, niewielkiego nacisku.
Czytaj też: Język dotyku. Jak go interpretować?
Aby uogólnić wyniki poza jeden konkretny palec, pierwszy eksperyment przeprowadzono z palcami środkowymi, a drugi z kciukami.
Dr Matthew Longo mówi:
Dokładność lokalizacji bodźca na paznokciu była wyższa niż poziom przypadkowy u wszystkich uczestników testu i zasadniczo porównywalna z wydajnością na samym czubku palca.
Dzieje się tak pomimo faktu, że końce naszych paznokci nie mają receptorów dotykowych. Nasza skóra zawiera mechanoreceptory, które reagują na różne bodźce, w tym temperaturę i nacisk. Niektóre receptory nacisku są aktywowane przez najmniejszy nacisk, podczas gdy inne wymagają silniejszego bodźca.
Mechanoreceptory ciałek Paciniego znajdują się głęboko w przedostatniej warstwie naszej skóry – skórze właściwej. Te zakończenia nerwowe wykrywają wzorce wibracji w rozległych obszarach naszej skóry, co pozwala nam zrozumieć dotykową lokalizację narzędzi.
Dr Longo uważa, że to właśnie te receptory dotyku mogą kodować informacje sensoryczne z naszych paznokci, mimo że nie znajdują się w naszych paznokciach. Nie wiadomo, dlaczego tak się dzieje, ale funkcja sensomotoryczna paznokci może odgrywać ważną rolę w wyjątkowej zręczności naszego gatunku.
Dr Longo myśli o kontynuacji badań:
Ciekawe będzie również ustalenie, czy ta zdolność jest specyficzna dla paznokci u rąk, czy też bodźce dotykowe można dokładnie zlokalizować również na paznokciach u stóp.