Kot brytyjski – arystokrata wśród kotów. Jaki ma charakter i jak się nim zaopiekować?

Historia kotów brytyjskich

Przyjęło się mówić, że koty angielskie przybyły na Wyspy wraz z Rzymianami – jest to najstarsza rasa kotów pochodząca z Wysp Brytyjskich. Kiedyś ich głównym zajęciem było polowanie na szczury i inne gryzonie na ulicach Anglii, z biegiem czasu jednak je udomowiono, prowadząc do rozrodu osobników o najlepszych cechach. Pierwsze profesjonalne hodowle kotów brytyjskich pojawiły się już 100 lat temu, a pierwsze kocięta tej rasy zostały zaprezentowane w Pałacu Kryształowym w 1871 roku – nikt nie spodziewał się tego, że wolnożyjący kot stanie się rasą uwielbianą w luksusowych kręgach!

Okres po II Wojnie Światowej związany był ze stałym eksperymentowaniem z tą rasą. Ze względu na zmniejszającą się populację kotów brytyjskich, zaczęto krzyżować je z rasą perską i kartuską.

 

Czym się charakteryzują koty brytyjskie?

Kot brytyjski, czyli inaczej kot angielski charakteryzuje się zwartą budową ciała, co zresztą odziedziczył po rasie perskiej. Długość futra zależy od odmiany: kot brytyjski krótkowłosy posiada krótkie, przyjemne w dotyku i łatwe w pielęgnacji futro, z kolei odmiana długowłosa łączy w sobie budowę angielskiego kota z gęstym, odstającym na wszystkie strony futrem kota perskiego.

Co z ubarwieniem? Kot brytyjski niebieski i niebiesko–szary to najczęściej spotykane warianty kolorystyczne, z którymi zresztą od razu kojarzą się koty brytyjskie. Skąd takie określenie barwy? Futro kotów brytyjskich nie jest dosłownie niebieskie, ale można zauważyć na nim satynowy blask w kolorze indygo. Kot angielski występuje także w wariantach czarnych, czarno–białych, rudych, a nawet trójkolorowych. Szczególną popularnością cieszą się obecnie umaszczenia ,,fawn” oraz ,,lilac” – odcienie przygaszonego beżu.

Jak długo rośnie kot brytyjski? Okazuje się, że kocięta przybierają na wadze stosunkowo wolno – pełne rozmiary osiągają około trzeciego roku życia. Samice dorastają przy tym do wagi 5 kilogramów, a samce: nawet do 7 kilogramów.

Koty brytyjskie: charakter

Stworzenie piękne, majestatyczne, z miękką, delikatną sierścią – to właśnie kot brytyjski. Charakter tych zwierząt współgra z z ich wyglądem: są wyjątkowo spokojne i przyjazne. Mają zrównoważony charakter i łatwo adaptują się do otoczenia – można je przez to trzymać z innymi zwierzętami. Są dość ciche i rzadko miauczą bez przyczyny, nie są też natrętne i potrafią ,,zająć się same sobą”. Dzięki temu, to idealna rasa dla osób, które nie są w stanie zajmować się przez cały dzień kotem – koty angielskie zachowują dystans, nie dopraszając się o nadmierne pieszczoty.

Trzeba pamiętać, że naturalny, spokojny charakter kota może zmienić się w przypadku, w którym zwierzę nie będzie miało dostatecznie dużo możliwości zabawy. Mieszkanie nie musi być duże – powinno być jednak wyposażone w atrakcje, którymi zainteresuje się kot brytyjski. Wady tej rasy związane są ze zdrowiem – kocięta są narażone na choroby stawów i kości, warto więc wyposażyć mieszkanie w zabawki także po to, aby zadbać o domową aktywność fizyczną kota.

 

Jak wychować kota brytyjskiego?

Koty są niezależne i nie lubią być szkolone. Nie oznacza to jednak, że nie da się ich nauczyć pewnych reguł. Warto już od samego początku budować relację właściciela z kotem i tym samym uczyć go pewnych zasad.

• Koty z natury lubią ostrzyć sobie pazury, drapiąc meble. Jak tego uniknąć? Rozwiązaniem może okazać się drapak dla kotów – jednak jak przekonać kota do korzystania z nowej zabawki, podczas gdy przyzwyczaił się do mebli? Niektóre koty od razu przyzwyczają się po czasie drapaka. Innym warto pokazać, że niszczenie wyposażenia prowadzi do nieprzyjemnych skutków – wystarczy dyskretnie spryskać atomizerem z wodą kota, który ostrzy pazury na meblach – jak wiadomo, koty nie przepadają za wodą. Należy ,,ostrzegać” go dyskretnie, tak, by kot nie kojarzył wody z nami. Nie stosujmy natomiast krzyków i kar cielesnych – nie rozwiążemy problemu, jedynie krzywdząc kota.
• Nie da się zbudować więzi ze zwierzakiem lepiej, niż poprzez wspólną zabawę. Koty, szczególnie młode, nie lubią bezczynności. Już kilkanaście minut dziennie może sprawić, że nasz pupil będzie zdolny rozpoznać co mu wolno, a czego nie. Tym bardziej, jeśli zastosujemy system nagród: za każde dobre zachowanie kot powinien być głaskany. Pamiętajmy jednak, aby nie zmieniać kociej natury. Koty słyną z pewnych zachowań po prostu i wszelkie próby zmiany charakteru, w szczególności te drastyczne próby, źle wpłyną na relacje zwierze–właściciel.
• ,,Kocia złośliwość”– takie określenie pada zazwyczaj w sytuacji, kiedy nasz pupil robi coś złego, szczególnie, kiedy zaczyna to robić nagle i bez powodu. Czy koty naprawdę są wredne? Niekoniecznie! Pamiętajmy, że zwierzęta nie powiedzą nam wprost, że coś je boli lub coś im dolega. Komunikują to na inne sposoby. Jeśli kot załatwi swoją potrzebę nie do kuwety, a na przykład do butów albo na fotel, to w pierwszej kolejności trzeba go zabrać do weterynarza i sprawdzić, czy coś mu nie dolega.

Jak dbać o koty brytyjskie?

Jeśli chcemy, aby nasz brytyjski kot czuł się bezpiecznie i komfortowo, musimy wziąć pod uwagę wszystkie jego potrzeby i zapewnić mu odpowiednie warunki.

• Zabawa – koty potrzebują ruchu. Aby się nie nudziły, warto zadbać o to, aby miały gdzie się bawić. Koty brytyjskie nie wymagają wiele przestrzeni, ale za to uwielbiają się wspinać – warto kupić drapak z piętrami. Można też oddać mu do dyspozycji niepotrzebny regał z półkami ustawionymi tak, aby miał dostęp do każdej.
• Pielęgnacja – kot brytyjski krótkowłosy ma wyjątkowo przyjemne w dotyku futro, o które łatwo zadbać. Wystarczy czesać je przynajmniej raz w tygodniu (znacznie częściej w przypadku kotów długowłosych). Więcej uwagi powinno się poświęcić kanalikom łzowym, które co jakiś czas mogą się przytkać przez to, że koty brytyjskie mają krótkie pyszczki. Powinno się regularnie przemywać ich oczy specjalnym wacikiem lub mokrą chusteczką. Trzeba też okresowo sprawdzać stan uzębienia – u kotów tej rasy mogą występować wady zgryzu.
• Zdrowie – przez swoją masywną budowę ciała, koty angielskie są bardziej narażone na choroby kości i stawów. Ponadto zdarza się, że występują u nich choroby serca takie, jak kardiomiopatia. Warto badać kota kontrolnie co najmniej raz na pół roku, aby upewnić się, że jego organizm funkcjonuje prawidłowo. Oprócz tego, można wspomóc pupila odpowiednim żywieniem. Na rynku istnieją karmy dedykowane poszczególnym rasom, w tym te dla kotów brytyjskich. Ich karma ma formę niewielkich kawałków, które są dopasowane pod ich krótkie pyszczki. W składzie karmy znajdziemy wiele składników odżywczych wzmacniających kości i stawy, a także większe ilości tauryny, zapobiegającej chorobom serca.

 

Koty brytyjskie: jak długo żyją?

Ile lat żyje średnio kot brytyjski? Ciężko odpowiedzieć jednoznacznie na to pytanie – wszystko zależy od ogólnego stanu zdrowia naszego zwierzęcia, jak również od tego, jak o niego dbamy. Koty brytyjskie przeżywają z reguły wiele lat: są zaliczane do tych długowiecznych. Średnia długość życia kota brytyjskiego to 11-12 lat, choć często mówi się o przypadkach 18-20 letnich kotów.

 

Ile kosztuje kot brytyjski?

Cena kota brytyjskiego waha się od 2000 do nawet 4000 złotych. Na ostateczną stawkę wpływ ma przede wszystkim wiek: z reguły młode kocięta są o wiele droższe od takich, które mają na przykład rok. Istotne jest również ubarwienie. Odcień niebiesko–szary jest najpopularniejszym wśród kotów brytyjskich – bardziej unikatowe ubarwienia, jak np. trójkolorowe zwiększają wartość kociąt. Ogromne znaczenie ma też rodowód: jeśli młody kot ma przodków o dobrej genetyce, będzie mógł cieszyć się zwiększoną odpornością i będzie łagodniej nastawiony do człowieka. Pamiętajmy, by kupować koty rasowe wyłącznie od hodowców zarejestrowanych w znanych stowarzyszeniach. Dzięki temu unikniemy oszustwa i kupimy zdrowego, nieobciążonego genetycznie kota.