3800 lat po śmierci odtworzyli twarz Avy. To prawdziwa podróż w czasie

Prace drogowe prowadzone w 1987 roku doprowadziły do odnalezienia szczątków, które okazały się mieć bogatą przeszłość. Teraz eksperci dali im drugie życie.
3800 lat po śmierci odtworzyli twarz Avy. To prawdziwa podróż w czasie

I dosłownie i w przenośni, ponieważ dzięki ich wysiłkom możemy zobaczyć, jak wyglądała mieszkanka Szkocji sprzed 3800 lat. Była ona powiązana z tzw. kulturą pucharów dzwonowatych, czyli naczyń przypominających kształtem dzwony. Poza tego typu ceramiką, archeolodzy natrafili także na fragmenty krzemienia oraz kawałki krowiej kości.

Czytaj też: Szok i niedowierzanie! Wiadomo skąd pochodzą kryształowe czaszki Azteków

Trójwymiarowa rekonstrukcja twarzy zmarłej, której nadano imię Ava, to tylko jeden z elementów badań poświęconych tej kobiecie. Co jeszcze wiemy na jej temat? W momencie śmierci miała od 18 do 25 lat i była wysoka – zarówno z punktu widzenia współczesności, jak i realiów świata sprzed niemal czterech tysięcy lat. Miała bowiem około 171 centymetrów wzrostu.

Kobieta, której twarz udało się zrekonstruować, miała w momencie śmierci od 18 do 25 lat

Poza tym, badania z 2016 roku sugerowały, jakoby Ava miała jasną skórę, blond włosy i niebieskie oczy. Ekspertyzy wykonane dwa lata później wskazały natomiast na zupełnie inny scenariusz: kobieta miała mieć rzekomo brązowe oczy i czarne włosy oraz skórę o karnacji ciemniejszej niż ma to miejsce w przypadku dzisiejszych Szkotów. Jak widać, parametry te okazują się bardzo sporne. Na szczęście kwestia wzrostu Avy wydaje się nieco mniej wątpliwa – wnioski te opierają się na analizie jej kości piszczelowej, a nie badaniach opartych na DNA.

Do stworzenia trójwymiarowej rekonstrukcji twarzy wykorzystano skany czaszki wykonane z użyciem tomografii komputerowej. Sporym problemem okazał się brak żuchwy, dlatego trzeba było ją wirtualnie zrekonstruować na podstawie obrazów innych osób. Następnie przyszła pora na nałożenie tkanek miękkich i dodanie elementów takich jak kolor włosów, oczu czy karnacja. Efekt prac, którymi kierował Cícero Moraes, możecie zobaczyć powyżej. 

Czytaj też: Kobiety to żadna “słaba płeć”. Łowcami byli nie tylko mężczyźni

Kultura pucharów dzwonowatych wywodziła się z Półwyspu Pirenejskiego i obejmowała praktycznie całą Europę. Sporą popularnością cieszyły się w tym okresie łuki, które wykorzystywano w czasie polowań. Poza tym ówczesna ludność zdobywała pożywienie dzięki rybołówstwu oraz zbieractwu. Hodowano także zwierzęta, lecz za najbardziej charakterystyczny element tej kultury bez wątpienia uznaje się dość nietypową ceramikę.