Każdy kierowca nosi kask zrobiony na miarę, odpowiadający kształtowi jego głowy. Właściwości kasku, zazdrośnie strzeżone przez firmy, są mniej więcej wspólne dla wszystkich. Musi być lekki i wytrzymały. Zwykły kask motocyklowy zbudowany jest z trzech warstw, kask Formuły 1 posiada ich aż 17. Zewnętrzna część kasku jest wykonana z włókna węglowego – kevlaru, materiału 60-krotnie bardziej wytrzymałego od konwencjonalnych i 30 razy od nich lżejszego. Cały kask waży zaledwie 1250 gramów. Niska waga sprawia, że mięśnie karku kierowcy są mniej obciążone, co ma znaczenie zwłaszcza na torze, gdzie występują przeciążenia boczne.
Wewnętrzna warstwa jest ognioodporna – składa się z dwóch warstw niepalnego Nomexu. Gdyby kask zajął się ogniem, przez ponad minutę żar płomienia nie dosięgnie ukrytej w nim głowy. Mocno trzyma się głowy, nawet w czasie wypadku, gdyż jest przymocowany do głowy paskami z kevlaru. Każdy kask przechodzi testy wytrzymałościowe. Powinien np. znieść bez uszczerbku uderzenie trzykilowego przedmiotu zrzuconego z wysokości trzech metrów. Pasek pod brodą natomiast nie może rozciągnąć się bardziej niż 30 mm, po tym jak zapięcie podda się obciążeniu o wadze 38 kilogramów. Do produkcji kasków wykorzystywany jest również polietylen – materiał stosowany przy wytwarzaniu kamizelek kuloodpornych. Dzięki niemu kask jest niemal nieprzebijalny.
Szerokie pole widzenia kierowca zawdzięcza wykonanemu z ognioodpornych tworzyw sztucznych wizjerowi o grubości trzech milimetrów. Obecność promieni słonecznych sprawia, że wizjer automatycznie się przyciemnia, natomiast przy wjeździe do tunelu rozjaśnia.
Podczas jazdy kierowca komunikuje się z obsługą przez umieszczony przy ustach mikrofon, słuchawki w kasku i antenę na samochodzie. Kiedy auto stoi, można kontaktować się z technikami również przez radio. Użycie nowoczesnych materiałów sprawia, że poziom hałasu wewnątrz kasku nie przekracza 100 decybeli.