“Jesteś kimś wyjątkowym 2”, czyli mindfulness dla małych ludzi [FRAGMENT KSIĄŻKI]

Emocjonalna rewolucja trwa – coraz częściej przyglądamy się swojemu życiu wewnętrznemu, rozumiejąc jego wpływ nie tylko na zdrowie ducha, ale i ciała. Najlepszą wiadomością jest jednak to, że uczestniczą w niej dzisiejsze dzieci i młodzież, które już od najmłodszych lat mają dostęp do skarbnicy emocjonalnej wiedzy, o której nawet nie śnili ich rodzice.
“Jesteś kimś wyjątkowym 2”, czyli mindfulness dla małych ludzi [FRAGMENT KSIĄŻKI]

Mindfulness – korzyści dla dzieci

Kilka współczesnych badań sugeruje, że dzieci, które praktykują mindfulness mają tendencję do rozwijania pozytywnych cech, takich jak zwiększona samokontrola, lepsza uważność w czasie lekcji oraz większa empatia i szacunek dla innych. Ponadto, medytacja może pomóc małym ludziom w radzeniu sobie z trudnymi stanami emocjonalnymi –  stresem, depresją, ADHD i nadpobudliwością.

Jest jednak jeden kruczek – dzieci bardzo łatwo się zniechęcają, więc jeśli będziemy zmuszać je do pracy nad swoim życiem wewnętrznym, możemy uzyskać zupełnie odwrotny efekt, zrażając je do tego na wiele lat. Kluczem jest delikatna zachęta, a doskonałą pomocą w przejściu tej skomplikowanej drogi może być drugi tom nowej książki Martyny Brody “Jesteś kimś wyjątkowym”, dzięki której zaszczepienie mindfulnessowego bakcyla u dzieci będzie dużo łatwiejsze. Zobaczcie sami – oto fragment książki.

“Jesteś kimś wyjątkowym 2” – fragment książki

Nauka akceptacji różnych emocji

Wyobraź sobie, że idziesz drogą. Pomyśl, jaka to pora roku, jakie kolory widzisz dookoła, jaka jest ta droga przed tobą, czy kręta, czy prosta, szeroka czy wąska. Idziesz śmiało i czujesz ciekawość, dokąd może cię to zaprowadzić. Jedno jest pewne, będzie to coś dla ciebie cennego, jak wszystkie twoje podróże w wyobraźni. Dochodzisz do domu. Wyobraź sobie, jak wygląda, jaki obraz pojawia się przed tobą. Czy jest wysoki, czy niski, stary czy nowoczesny, a może to domek z bajki. Jak wygląda dom z twojej wyobraźni? Jakie ma ściany, okna, dach? Co jest wokół niego? Wyobraź sobie, jak wyglądają drzwi do domu. Otwierasz je. W tym domu jest kilka pomieszczeń. Do każdego pokoju prowadzą drzwi różnego koloru. Otwierasz drzwi koloru szarego. Wchodzisz do środka i siadasz. Przypatrujesz się panującej w pokoju atmosferze i kolorom. To pokój, w którym królują takie emocje i uczucia jak smutek, żal, strata, strach. Tutaj jest czasami smutno, czasami cisną się łzy do oczu, atmosfera jest ciężka, czasami senna. Bywa też i tak, że unosi się mgła. W tym pokoju czasem bywasz, jeśli dzieje się coś, co jest dla ciebie smutne i trudne, kiedy pojawiają się problemy lub dzieją się rzeczy, z którymi ciężko ci się pogodzić, kiedy coś tracisz lub się czegoś obawiasz. Poczuj, gdzie w swoim ciele zazwyczaj czujesz tego typu emocje. Pooddychaj w kierunku tych emocji, zrób dla nich trochę miejsca, pozwól im być, one kiedyś miną. Wszystkie osoby na całej kuli ziemskiej przychodzą czasem do tego pokoju. Siedzisz tu chwilę, patrzysz na emocje, które unoszą tu w powietrzu i pozdrawiasz je z szacunkiem skinieniem głowy, zanim wyjdziesz. Wchodzisz teraz do innego pokoju, z żółtopomarańczowymi drzwiami. Nauka akceptacji różnych emocji 21 Tu od razu robi ci się cieplej, przyjemniej i czujesz, jak wypełnia cię pozytywna energia. Siadasz i obserwujesz kolory i atmosferę dookoła ciebie. W tym pokoju mieszkają takie emocje jak radość, zachwyt, rozbawienie, ciekawość, ekscytacja. Wibrują, skaczą, tu powietrze aż iskrzy, emocje są bardzo żywe, lekkie i skoczne. W tym pokoju czujesz, jakby ci skrzydła rosły i chcesz tu zostać tak długo, jak się da. Czasami unosi się w powietrzu konfetti, czasami błyskają wesołe iskierki. Poczuj przez chwilę te emocje w swoim ciele. One też często pojawiają się i znikają i tak jest dobrze, nie można cały czas czuć tylko radości. Pomachaj do nich, zanim wyjdziesz z pokoju. Teraz otwierasz czerwone drzwi i wchodzisz do pokoju, w którym mieszkają bardzo gorące emocje, bordowo-czerwono-brązowe. Takie jak złość, irytacja, wściekłość, gniew. W tym pokoju przebywasz, kiedy dzieje się coś, na co się nie godzisz, co wywołuje twój opór. Coś, co bardzo ci nie odpowiada, co cię rozczarowuje lub co uważasz za niesprawiedliwe. Czujesz tu pobudzenie, twoje ciało bardzo mocno reaguje, krew szybciej płynie, a mięśnie zaciskają się w gotowości. Nie chcesz tu za długo siedzieć, czujesz jednak, że te emocje też dodają ci energii, mówią o czymś ważnym. Zrób dla nich trochę miejsca, nie walcz z nimi i pozwól im pobyć ze sobą. Jeśli nie dasz się im za bardzo ponieść, mogą być bardzo przydatne. Spróbuj sobie wyobrazić, gdzie zazwyczaj w ciele czujesz tego typu emocje. Wychodzisz, z szacunkiem żegnając się z nimi. Ostatni pokój ma zielono-niebieskie drzwi. Pływają i unoszą się tu spokojnie w powietrzu takie emocje i uczucia jak spokój, zaufanie, akceptacja, zgoda. Czujesz pełnię relaksu, oddychasz wolniej, głębiej. Tu jest tak, jak gdyby wszystko zwolniło i było takie, jak ma być. Jak to odczuwasz? To przyjemny stan, ale nie chcesz tu spędzić całego czasu. Wychodzisz z pokoju i widzisz ścianę, na której wyświetlają się napisy w tajemniczym języku, który jednak doskonale rozumiesz. Wyświetlają się zdanie po zdaniu, a kiedy je przeczytasz, to znikają i pojawiają 22 się następne. Czytasz: „W życiu będziesz odwiedzać każdy z tych pokoi niezliczoną ilość razy, i tak ma być”. Pojawia ci się pytanie w głowie: czy mogę zamknąć na klucz te pokoje, gdzie panują nieprzyjemne dla mnie emocje? Czy mogę tam nie wchodzić? Na ścianie natychmiast pojawia się napis z odpowiedzią. „Jeśli zamkniesz na klucz pokój, gdzie mieszka złość albo smutek, nie będzie można tak łatwo wchodzić do pokoju, gdzie mieszka radość, spokój czy miłość. Wszystkie pokoje są ci potrzebne, bo jesteś człowiekiem i w każdym pokoju się czegoś uczysz. Po burzy zawsze przychodzi słońce, a po nocy dzień, i wszystko jest potrzebne. Każda emocja i uczucie mówią ci o czymś ważnym, coś ważnego ci pokazują, mogą mieć swoją różną intensywność i kolor. Warto się z nimi nauczyć spotykać, umieć je poczuć, nazwać. Ważne, żeby umieć je odwiedzać, obserwować je i brać sobie z różnych pokoi to, co ci potrzebne i dla ciebie cenne. Naucz się słuchać i szanować swoje emocje, odwiedzaj każdy pokój i pamiętaj, że ta wędrówka jest ci potrzebna do nauki i dojrzewania i życia”.

 

✽ Po co nam emocje? Co one nam mówią?

✽ Co może ci pomóc, kiedy siedzisz w pokoju smutku lub złości, kogo lub co tam możesz zaprosić?

✽ Do czego można użyć takich emocji jak złość lub gniew? Dlaczego mogą być ważne? Czemu mogą służyć lub o czym informować?

✽ Jakie są twoje ulubione emocje? Opisz je swoimi słowami. W jakich momentach najczęściej je przeżywasz?

✽ Jak mogłyby wyglądać różne emocje? Narysuj je tak, jak sobie je wyobrażasz.