Do tej pory prawie wszystkie znane zarodki dinozaurów pochodzą z okresu kredowego, który zakończył się ok. 125 milionów lat po tym, jak skamieniały kości z Lufeng.
Międzynarodowy zespół naukowców pod okiem paleontologa Roberta Reisza z Uniwersytetu w Toronto przebadał ponad 200 kości zwierząt w różnym stadium rozwoju embrionalnego.
– To nowy rozdział w historii badań dinozaurów. Dzięki naszym odkryciom możliwe będzie zrozumienie fizjologii tych stworzeń – podkreśla prof. Reisz.
Odnalezione kości pochodzą od ok. 20 zarodków lufengozaura, jednego z popularniejszych gatunków epoki wczesnej jury. Dorosłe osobniki tego gatunku miały nawet osiem metrów długości i ważyły od 3,5 do 4 ton.
Przebadane kości pochodzą prawdopodobnie z kilku różnych gniazd i od zarodków z różnych etapów rozwoju embrionalnego, co dało naukowcom rzadką możliwość przeanalizowania różnych etapów rozwoju.
Naukowcy skupili się na badaniu najdłuższych kości zarodków, czyli kości udowych. Badania wykazały, że dinozaury rosły wewnątrz jaj. Szybkie tempo wzrostu wskazuje na krótki okres inkubacji. Na podstawie obserwacji kości udowych naukowcy wysnuli wniosek, że dinozaury, tak jak obecnie ptaki, mogły poruszać się wewnątrz jaj.
Struktura kości wskazuje, że małe dinozaury rozciągały kończyny jeszcze w środku jaj, by wzmocnić mięśnie. – Dzięki temu od razu po wykluciu dinozaury zaczynały rosnąć w bardzo szybkim tempie. To może tłumaczyć, w jaki sposób osiągały tak gigantyczne rozmiary – podsumowuje prof. Reisz.