New Scientist informuje, że McCarthy nie jest pierwszym naukowcem, który zajął się odtworzeniem głosu neandertalczyków. Próby takie przeprowadzane były już od lat 70- tych XX wieku. McCarthy badał aparat głosowy (a szczególnie budowę krtani) trzech znalezionych we Francji przedstawicieli Homo neanderthalensis o wieku 50 tys. lat i spróbował odtworzyć dźwięki, które oni mogli produkować. Symulacja naukowca przeprowadzona w komputerowym syntezatorze mowy pozwala usłyszeć, w jaki sposób nasz wymarły krewniak wypowiadał głoskę ‘i’. Wiadomo już, że Homo neanderthalensis posiadali gen FOXP2, który jest odpowiedzialny za umiejętność mówienia. Zwierzęta, nawet pokrewne nam szympansy, mają różne warianty tego genu. Neandertalczycy posiadali również inne przesłanki, dzięki którym możemy domyślać się, że umieli mówić. Jest to na przykład kość gnykowa – jeden z elementów, warunkujących zdolność mówienia, a także dość dobrze rozwinięty układ nerwowy, zdolny do skutecznego sterowania mięśniami ust, języka i warg (mózg neandertalczyków posiadał wystarczająco duży rozmiar – był nawet większy, niż u dzisiejszych ludzi). Być może jednak wymarli przodkowie z braku konieczności nie posługiwali się językiem – żyli bowiem w prostym społeczeństwie, w którym umiejętność mówienia nie była potrzebna.
Wymowę tej samogłoski przez neandertalczyka i przez współczesnego nam człowieka porównać można pod podanymi poniżej, w dziale “Dla głodnych wiedzy”, adresami.
Okazuje się, że wymowa neandertalczyków jest całkowicie inna, niż dzisiejsza – nasi przodkowie nie mogli bowiem wypowiadać samogłosek tak, jak my. Celem McCarthy jest zrekonstruowanie głosu neandertalczyka na tyle, żeby mógł on wypowiedzieć całe zdanie. A chodzi tu o słynną sentencję z „Hamleta”: „What a piece of work is man”.
Swoje osiągnięcia McCarthy zreferował na corocznym zebraniu Amerykańskiej Asocjacji Antropologów Fizycznych. Antropologia fizyczna to nauka, zajmująca się m. in. porównywaniem z biologicznego punktu widzenia człowieka i pokrewnych jemu gatunków naczelnych. JSL
źródło: www.fau.edu