System ten został opracowany przez Hui Songa z Frostburg State University oraz Sencuna Zhu i Guohonga Cao z Pennsylvania State University. Kilka czujników SVATS instaluje się w samochodzie w niezauważalnych dla złodzieja miejscach. Sąsiednie samochody na jednym parkingu, wyposażone w ten sam system, mogą przez cały czas porozumiewać się za pomocą sygnałów z naszym samochodem i w ten sposób wzajemnie się dozorują. Najważniejsze części składowe systemu to sąsiednie samochody i stacja retranslacyjna na parkingu. W momencie, gdy właściciel zostawi samochód na parkingu, jego system SVATS przesyła w kierunku zaparkowanych tam pojazdów sygnał powitalny (prośbę o podłączenie do systemu). Na ten sygnał odpowiadają wszystkie stojące w pobliżu samochody wyposażone w SVATS. Pojazdy wymieniają się „wizytówkami” i zapisują w pamięci dane nowego kolegi. Nowy samochód na parkingu komunikuje się tylko z najbliższymi sąsiadami, orientując się według siły sygnału przekaźników. Wszystkie pojazdy w tej grupie regularnie przesyłają sobie sygnały obecności do momentu, w którym właściciel samochodu nie wyłączy alarmu. Auto zabierane z parkingu przez właściciela przesyła swoim samochodowym współtowarzyszom „pożegnalny” sygnał, a te usuwają go ze swojej listy. Jeśli jednak samochody sąsiadujące nie odebrały ani kolejnego sygnału obecności, ani sygnału pożegnalnego, zaczynają bić na alarm. Poprzez retranslator stacji o kradzieży zostają poinformowani: właściciel samochodu, ochrona parkingu i policja.
Zmienna siła sygnałów obecności samochodu wywołana na przykład wskutek wyczerpywania się akumulatora nie jest odbierana jako sygnał kradzieży, jednakże SVATS jest czuły również na „dziwne” ruchy pojazdu, na przykład reaguje wtedy, gdy auto jest popychane i kołysane przez złodzieja.
System SVATS został już przetestowany na grupie samochodów. Naukowcy „kradli” kolejno jeden z samochodów z grupy, a pozostałe na parkingu pojazdy w 100% przypadków już po 4-9 sekundach zauważyły, że współtowarzysza nie ma.
Ze szczegółami można się zapoznać w informacji prasowej Pennsylvania State University. JSL
live.psu.edu