Dowody na istnienie oceanu na Ganimedesie, największym księżycu Jowisza, dostarczył Kosmiczny Teleskop Hubble’a, który od momentu wystrzelenia w 1990 roku jest jednym z najważniejszych przyrządów w historii astronomii.
Ganimedes to największy księżyc Jowisza i największy tego typu obiekt w naszym Układzie Słoneczny. Jego wyjątkowość w tle innych księżyców, poza rozmiarem, polega na występowaniu własnego pola magnetycznego. Za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a udało się zbadać zachowanie tego pola. Na tej podstawie naukowcy wyciągnęli wnioski na temat wewnętrznej budowy księżyca. Okazuje się, że istnienie słonego oceanu pod powierzchnią Ganimedesa to najlepsze uzasadnienie tego, co udało im się dostrzec. Szacuje się, że akwen ma 100 km głębokości, jest więc ok. 10 razy głębszy niż oceany na naszej planecie.
Obecność oceanu pod powierzchnią księżyca zwiększa zainteresowanie naukowców Ganimedesem, jako miejscem potencjalnie możliwym do istnienia i podtrzymania życia.
Informacji na temat wody na księżycu Jowisza jako pierwsza w 2002 roku dostarczyła sonda Galileo. Pomiar był jednak zbyt mało dokładny, by uznać jego słuszność. Nowe dane zebrane dzięki misji Hubble’a potwierdzają wcześniejsze przypuszczenia. Dalsze badania oceanu będą głównym celem robota Juice Europejskiej Agencji Kosmicznej, który przybędzie na Ganimedesa w 2030 roku.