Gryczany, spadziowy, wielokwiatowy. Czy wiesz, że każdy miód ma inne właściwości?

Miód to podstawa każdej domowej apteczki. Jego liczne zalety znali i doceniali już nasi przodkowie, a większość z nas wciąż chętnie sięga po ten słodki nektar przy pierwszych objawach przeziębienia. Ale nie każdy wie, że miód ma też wiele innych prozdrowotnych korzyści.
Gryczany, spadziowy, wielokwiatowy. Czy wiesz, że każdy miód ma inne właściwości?

Zacznijmy od tego, że miód miodowi nierówny. Co prawda sklepowe półki uginają się pod ciężarem słoików w odcieniach bursztynu, ale zanim damy się skusić kolorowej etykiecie, upewnijmy się, że miód, który chcemy włożyć do koszyka jest naturalny i pochodzi z pasieki spełniającej najwyższe standardy jakości.

Ponieważ Polska znajduje się w czołówce producentów miodu w Unii Europejskiej, warto postawić na rodzime marki. W tym artykule poznacie trzy najpopularniejsze rodzaje tradycyjnych polskich miodów i dowiecie się, jakie korzyści dla zdrowia niesie każdy z nich.

1. Miód wielokwiatowy na alergię i drogi oddechowe

Miód wielokwiatowy to najpopularniejszy miód, nie tylko w Polsce. Chociaż występuje pod jedną nazwą, w rzeczywistości stanowi całą rodzinę miodów. Jego barwa i właściwości są zależne od pory zbioru i rodzaju kwiatów z jakich został pozyskany. Miody wiosenne z reguły są jasne i delikatne. Miody środka lata, z dodatkiem lipy i facelii, będą bardziej aromatyczne i ciemniejsze, podobnie jak te z późnego lata z dodatkiem gryki i słonecznika.

Mimo tych różnic, wszystkie odmiany miodu wielokwiatowego mają kilka wspólnych cech. „Polecane są w chorobach alergicznych dróg oddechowych, jak astma oskrzelowa lub katar sienny. W przypadku alergii pyłkowych, spożywanie miodu wielokwiatowego wspomaga uodpornienie się na poszczególne pyłki-alergeny. Miód pochodzący z kwiatów letnich, ze względu na silniejsze właściwości inhibinowe, znajduje przede wszystkim zastosowanie w zapobieganiu i leczeniu grypy i chorób dolnych dróg oddechowych” – czytamy na blogu Miody Huzar, rodzinnej firmy zajmującej się produkcją tradycyjnych miodów.

Co istotne, miody wielokwiatowe są głównie mieszaniną łatwo przyswajalnych cukrów prostych, które stanowią cenne źródło energii dla mięśnia sercowego w chorobach serca i naczyń. Wspomagają też wątrobę w jej funkcji detoksykacyjnej w przebiegu chorób wątroby, woreczka żółciowego i innych.

Miody wielokwiatowe są też cennym wzmocnieniem organizmu w stanach wyczerpania fizycznego i psychicznego. Pomagają zmniejszyć skutki stresu i nadmiernego napięcia nerwowego, a co za tym idzie mogą poprawiać jakość snu.

2. Miód gryczany wspomaga leczenie ran i układ krwionośny

Miód gryczany produkowany jest z nektaru kwiatów gryki. Ma charakterystyczne ciemnobrązowe zabarwienie i ostry, wyrazisty smak. Uważany jest za jeden z najbardziej wartościowych miodów. Swoją sławę zawdzięcza bogactwu substancji lotnych, olejków eterycznych, soli mineralnych, inhibiny i rutyny. Zawiera też żelazo, magnez, fosfor, potas, mangan, bór, sód, miedź, cynk, wanad, krzem, jod, nikiel i kobalt – które są przyswajalne w blisko 100%.

Pochodząca z kwiatów i nektaru gryki rutyna wzmacnia i uszczelnia naczynia włosowate, czyli niewielkie naczynia krwionośne odpowiedzialne za transport składników odżywczych i tlenu w naszym organizmie. „Rutyna sprawia, że naczynia te stają się bardziej wytrzymałe i elastyczne. Zabezpiecza je przed pękaniem, nie dopuszcza do wybroczyn i wylewów, a to z kolei zmniejsza ryzyko zmian miażdżycowych” – podkreślono na stronie Miody Huzar.

Miód gryczany zawiera też więcej choliny, czyli witaminy B4, niż inne miody. Z kolei ze względu na znaczną ilość fruktozy polecany jest osobom chorym na cukrzycę insulinoniezależną. Niektóre badania wskazują także na korzystny wpływ miodu gryczanego przy chorobach wzroku i słuchu, jak również przy kłopotach z pamięcią. Co ciekawe, substancje zawarte w miodzie gryczanym mogą też wspomagać proces odnowy tkanki kostnej po złamaniach, a nawet terapię przeciwnowotworową. 

3. Miód spadziowy bogaty w naturalne antybiotyki

Miód spadziowy jest pozyskiwany ze spadzi iglastej lub liściastej. Choć ma zapach wyraźny i żywiczny, to w smaku jest słodki i łagodny. Obok miodu gryczanego, jest to najbardziej wartościowy rodzaj miodu. Co więcej, miód spadziowo-gryczany stawiany jest na pierwszym miejscu wśród wszystkich miodów przeznaczonych do celów leczniczych i odżywczych.

Miód spadziowy z drzew liściastych ma więcej związków mineralnych niż miody nektarowe. Ma działanie moczopędne i żółciopędne oraz przeciwzapalne i dezynfekujące,  polecany jest więc przy dolegliwościach układu moczowego, wątroby i dróg żółciowych. Z kolei miód spadziowy z drzew iglastych zawiera wiele biopierwiastków, dlatego zalecany jest dla osób z hiperwitaminozą, anemią oraz pracujących w warunkach szkodliwych dla zdrowia. 

Ze względu na działanie antyseptyczne miody spadziowe są idealne w stanach zapalnych dróg oddechowych. Regulują też przemianę materii przy leczeniu chorób przewodu pokarmowego. Wspomagają i regulują pracę serca, rozszerzają naczynia wieńcowe, obniżają ciśnienie, polepszają krążenie zapobiegając miażdżycy oraz chorobom nerek.

Podobnie jak miód gryczany, miód spadziowy może przyspieszać gojenie ran, oparzeń i odmrożeń. Może być też stosowany w chorobach reumatycznych i schorzeniach skóry. Polecany jest też osobom po kuracjach silnymi lekami (np. sterydowymi i przeciwnowotworowymi). Uważa się również, że miód spadziowy posiada najwięcej naturalnych antybiotyków.

Miód dobry nie tylko na przeziębienie

Na koniec warto przypomnieć, że każdy miód przyspiesza i wzmacnia działanie leków, za to zmniejsza szkodliwość używek (np.: kawy, herbaty, alkoholu, nikotyny). Miód pomaga odtruwać organizm, usuwając m.in. ołów i pierwiastki promieniotwórcze z krwi i tkanek. Warto więc sięgać po niego nie tylko zimą, gdy dopadnie nas katar, kaszel, albo gorączka.

Więcej o prozdrowotnych właściwościach miodów znajdziecie na miody-huzar.pl.


Informacje zawarte w tekście opracowano na podstawie: „Leczenie Miodem” B. Kędzia, E. Hołderna-Kędzia, PZP Warszawa 1998 r. oraz „Miodolecznictwo” M. Czekański, S. Rusin; Wydawnictwo M, Kraków 2016.

Więcej:miódzdrowie