Gen wymarłego, a raczej wybitego przez kolonizatorów w latach 30-ch XX wieku wilka workowatego (Thylacinus cynocephalus) udało się „ożywić” w organizmie myszy. Dokonał tego naukowiec z Uniwersytetu of Melbourne i M. D. Anderson Cancer Center z Uniwersytetu w Teksasie.
Gen wilka ożył w myszy
Wilk workowaty był największym i jednym z nielicznych mięsożernych torbaczy – zwierząt, których młode rozwijają się w torbie lęgowej matki. Wilk workowaty zwany jest również tygrysem tasmańskim, gdyż jego występowanie ograniczało się głównie do Tasmanii. Do naszych czasów w Museum Victoria w Sydney zachowało się zakonserwowane w alkoholu dorosłe zwierzę, a także szczenię wilka. Przedsięwzięte próby sklonowania zwierzęcia na podstawie DNA pobranego z zakonserwowanych tkanek spełzły jednak na niczym, gdyż łańcuch DNA został porozrywany.
Wilk workowaty to wielka zagadka – niektórzy współcześni nam ludzie potwierdzają, że widzieli go całkiem niedawno na własne oczy. Inni są pewni, że zwierzę zostało całkowicie wybite przez hodowców owiec na początku XX wieku. Prawdopodobnie ostatni żyjący w niewoli osobnik padł w 1936 roku w ogrodzie zoologicznym w Horbart (Australia). Poszukiwania żyjących osobników trwają, a tymczasem naukowcy postanowili wskrzesić torbacza do życia za pomocą organizmu myszy.
Andrew Pask wraz z kolegami z Uniwersytetu Melbourne zaprezentował wyniki pracy, w której naukowcom udało się uzyskać z zakonserwowanych tkanek gen Col2a1 w całości, a także wprowadzić go do genomu innego zwierzęcia, aktywizując go.
Zrekonstruowana niewielka część genomu wilka tasmańskiego została wprowadzona do DNA zarodków myszy. Naukowcy mogą teraz obserwować pracę „wymarłego” genu, częściowo zrekonstruować ewolucję zaginionego gatunku i przydzielić mu miejsce na drzewie genealogicznym gatunków.
Gen Col2a1 reguluje rozwój chrząstek i kości. Z zarodków wyrosły zdrowe myszy – pomimo zmian w DNA rozwijają się one w prawidłowy sposób. „Po raz pierwszy biologom udało się otrzymać gen wymarłego zwierzęcia, a także zmusić go do działania w innym organizmie żywym” – mówi Pask.
Naukowcy mają zamiar pracować nad udoskonaleniem tej technologii, widząc w niej szansę na rekonstrukcję DNA innych wymarłych gatunków. Niewykluczone, że jest to bardzo ważny krok na drodze do zdobycia wiedzy o gatunkach zwierząt, które wyginęły. JSL
źródło: Nature
02.06.2008·0·Przeczytasz w 2 minuty