Certyfikacja doświadczenia wyniesionego z zawodów stanowi istotny atut każdego, kto poszukuje pracy w firmach sektora kosmicznego na całym świecie. Ale to nie jedyny powód, dla którego warto stanąć do rywalizacji. Dlaczego warto startować w ERC? Co doświadczenia uczestników minionych ośmiu edycji mówią nam o znaczeniu rywalizacji dla ich dalszej kariery?
ERC to bezcenne doświadczenie w życiu przyszłego inżyniera
Udział w zawodach ERC to dla każdego zawodnika niepowtarzalna szansa na podniesienie własnych kompetencji oraz zaprezentowanie swoich umiejętności przed przedstawicielami świata nauki i biznesu, sektora nowych technologii oraz szerokiej publiczności. Praca nad budową i programowaniem robota planetarnego wymaga od uczestników pracy zespołowej, wiedzy i umiejętności w wielu dziedzinach, takich jak inżynieria mechatroniczna, elektronika, programowanie, automatyka, a także zarządzanie projektem.
Studenci w projekcie przechodzą proces konstrukcji łazika zgodnie z procesami zarządzania projektami w sektorze kosmicznym. Pierwszym elementem jest Preliminary Design Reviews (PDR). Konstrukcja łazika rozpoczyna się po określeniu jego projektu i pewnej jego walidacji, ale przed opracowaniem projektów inżynierskich i szczegółowych. Drugi, Critical Design Review (CDR) przeprowadzany jest, gdy projekt jest zbudowany, a zespół ma przedstawia jego zdaniem gotowe rozwiązanie.
W przypadku dużych projektów często dochodzi do wielu przeglądów projektu pomiędzy PDR a CDR. Przeglądy projektu dotyczą rozwiązywanego problemu, projektu, harmonogramu i innych istotnych kwestii. Zespoły dostarczają na tor produkt swojej pracy na 5 poziomie gotowości technologicznej (TRL – Technology Readiness Level). Oznacza to, że zweryfikowano w nim komponenty lub podstawowe podsystemy technologii w środowisku zbliżonym do rzeczywistego, a podstawowe komponenty technologii są zintegrowane z rzeczywistymi elementami wspomagającymi. W czasie zawodów European Rover Challenge łazik może być przetestowany w symulowanych warunkach operacyjnych i oceniony przez Jury zawodów.
ERC to znacznie więcej niż studencka rywalizacja. To pierwszy krok w kierunku projektowania robotów, platforma startowa do świata projektów kosmicznych i pierwsze wspólne doświadczenie w budowaniu. To pierwszy krok do technicznego projektowania przestrzeni kosmicznej i sprint dla wszystkich pasjonatów przemysłu kosmicznego – mówi Michele Randine, Quality Assurance Manager structure and thermal TAS-I w Thales Alenia Space Italia, były finalista z drużyny DIANA z Politechniki Turyńskiej.
Wprowadzono certyfikację potwierdzająca umiejętności uczestników
Dzięki uczestnictwu w ERC, studenci zdobywają praktyczne doświadczenie, niezbędne w późniejszej pracy dla podmiotów sektora kosmicznego, czy do startu własnego biznesu kosmicznego. Największą innowacją ERC 2023 jest wdrożony proces certyfikacji prowadzonej przez specjalistów z branży kosmicznej. Dzięki niemu każdy z członków startującego zespołu będzie mógł otrzymać dokument poświadczający jego wiedzę i doświadczenie. Podobnie jak inne certyfikaty z branży kosmicznej, dokument ERC stanie się formalnym potwierdzeniem merytorycznego wkładu uczestnika w budowę łazika, a także jego zaangażowania w projekt.
Podczas gdy projektowanie inżynierskie jest kluczowym elementem konkursu, członkowie zespołu będą mieli również szansę otrzymać certyfikat potwierdzający ich pracę w różnych dziedzinach, takich jak zarządzanie projektem, czy rozwój oprogramowania. Start w ERC daje szanse na zdobycie doświadczenia w szerokim spektrum. Uczestnik zespołu, który weźmie udział w zawodach, w certyfikacji otrzyma indywidualne podsumowanie jego pracy w projekcie, wykonanych czynności, zaangażowania i nabytych umiejętności. Certyfikowane czynności poinformują przyszłego pracodawcę, czy ma przed sobą specjalistę od ładunku, poboru próbek, czy konstruktora napędu. A to z kolei usprawni proces rekrutacji dla obu stron – firma otrzyma pasującego jej kandydata, a kandydat będzie miał pewność, że aplikuje na stanowisko zgodne z jego kompetencjami.
ERC było wspaniałą okazją do nauki, rozwoju oraz doskonalenia swoich umiejętności technicznych
i menedżerskich; poligonem ćwiczebnym, na którym można wymieniać się pomysłami i testować różne rozwiązania. Teraz jako inżynier awioniki, mogę docenić konkurencyjność tych umiejętności na rynku pracy – dzięki nim jestem bardziej wydajny i profesjonalny w swojej pracy. ERC to także sieć ludzi i doświadczenie pracy w zespole, dające ogromną wartość dodaną do kariery uniwersyteckiej – mówi Stefano Bonicelli, System Engineer w LEONARDO.
Wtóruje mu także Jan Brzyk, szef sekcji łazika w AGH Space Systems, zwycięzcy VIII edycji ERC w 2022 roku:
ERC daje nam niesamowitą możliwość rozwoju w każdym wymiarze konstruowania łazika, od fundamentów inżynierii, programowania, po umiejętność zdobywania sponsorów i zarządzania finansami projektu po komunikację w zespole. Uczestnicząc w zawodach już od kilku lat zdobyliśmy doświadczenie, którego nie da się przecenić na rynku pracy. Absolwenci AGH Space Systems, dzięki zaangażowaniu w projekt ERC dzisiaj pracują w największych podmiotach sektora kosmicznego i robotycznego, jak ICEYE, GMV, SENER, Bombardier, Husarion, czy zakładają własne biznesy skupione wokół kosmosu.
Widzimy więc, że sam udział młodych inżynierów w ERC wzmacnia pozycję młodych inżynierów
w procesie rekrutacji do podmiotów sektora kosmicznego, gdyż kandydat uzyska wiarygodne potwierdzenie swojego doświadczenia, poparte autorytetem profesjonalistów zasiadających w Jury konkursu. Jak mówi Chiara Chiesa, International PR & Space Tech Transfer and Commercialization Advisor:
European Rover Challenge jest szansą dla wielkich graczy i agencji kosmicznych, na pokazanie młodym pasjonatom, że przestrzeń kosmiczna to nie tylko astronauci, ale że także potrzeba profesjonalistów, w różnych dziedzinach, aby przynosić korzyści z eksploracji przestrzeni kosmicznej na Ziemię. Przestrzeń kosmiczna jest kluczem do technologicznego rozwoju każdego kraju i staje się niezbędna do pobudzenia gospodarki i wzrostu.
W ERC ma szansę wystartować każdy, niezależnie od tego skąd pochodzi i na jakim etapie edukacji jest aktualnie.
Od 2021 roku, drużyny mierzą się ze sobą zarówno w formule ON-SITE (stacjonarnej), jak i REMOTE (zdalnej). Taka formuła ERC umożliwia start w zawodach wszystkim chętnym zespołom, niezależnie od tego, w którym miejscu kuli ziemskiej znajdują się podczas rozgrywki. Zdalne sterowanie robotami w formule remote nie tylko wyrównuje szanse wszystkich uczestników, ale także jeszcze bardziej przybliża przebieg konkurencji do realnych warunków pracy zespołów NASA, ESA, czy Chińskiej Agencji Kosmicznej. Formuła remote pozwala przybliżyć proces konkursowy do teleopearcyjności obecnej w centrach zarządzania misjami kosmicznymi na całym świecie.
Drużyny startujące w zawodach to studenci, na różnym etapie edukacji, którzy tworzą niesamowite zespoły. Jak mówi Michael Biselx ze szwajcarskiego zespołu EPFL XPLORE:
Poza tym, że zdobyłem masę niezapomnianych wspomnień i wielu nowych przyjaciół, mogłem uczestniczyć w naprawdę niesamowitym projekcie z interdyscyplinarnym zespołem (przyszłych) naukowców, inżynierów
i menedżerów. Co najlepsze: ponieważ zespół składał się z samych studentów, z których wielu startowało w zawodach po raz pierwszy, było to uroczo chaotyczne, dając nam wszystkim wiele wglądu we wzajemne działania i zmagania. To bezcenne doświadczenie dla naszych przyszłych zawodów w ‘prawdziwym świecie.
Każdy start w ERC to nowe doświadczenie, które wzmacnia pozycję na starcie kolejnej edycji lub innych zawodach robotycznych.
Większość drużyn akademickich po starcie (nawet nieudanym) w danej edycji, decyduje się powrócić na tor marsjański w kolejnym roku. Są bogatsi o doświadczenia z poprzedniego startu. Są bardziej dojrzali projektowo i mogą uczyć się na własnych (oraz innych zespołów) błędach. Co więcej, merytoryczny feedback jury jest niezwykle istotnym elementem przygotowania do rywalizacji w kolejnym roku. Akademickie drużyny otrzymują praktyczną wiedzę podparta eksperckim doświadczeniem, której w normalnym trybie studiów by nie miały szansy zdobyć. Daje im to inspirację do dalszej pracy.
Po powrocie do Włoch zaczęliśmy myśleć o nowych strategiach, aby usprawnić nasz harmonogram pracy. Podzieliliśmy projekt na stabilne punkty, rozmieszczone w ciągu roku, tak aby, jeśli coś pójdzie nie tak, móc wrócić do poprzedniego stabilnego punktu i mieć łazik w pewnym stopniu funkcjonalności już opracowany i przetestowany – mówi Leonardo Maria Festa z włoskiego teamu DIANA.
Tematyka ERC jest oparta o aktualne kierunki w eksploracji kosmosu
Każda edycja European Rover Challenge jest dostosowana do doświadczeń prawdziwych misji partnerów wydarzenia z Europejskiej Agencji Kosmicznej, czy NASA oraz oczekiwań profesjonalistów z sektora kosmicznego. Co roku wdrażone są także rozwiązania proponowane przez członków zespołów, które uczestniczyły w poprzednich edycjach. W tegorocznej edycji planuje się zakwalifikowanie większej liczby zespołów (od około 20 do 25), a zadania stawiane łazikom, zostaną wzbogacone o nowe zasady: maksymalna masa łazika zostanie zwiększona do 75 kg, aby pomieścić większe baterie i mechanizm wiertniczy, a zespoły będą mogły do wyposażenia dołączyć dron.
Strefa Inspiracji co roku zaprasza niesamowitych gości
European Rover Challenge to nie tylko zawody. Każdego roku na scenach ERC można spotkać światowej klasy specjalistów, liderów przemysłu i naukowców. Na ERC występowali: astronauci, eksperci największych firm technologicznych, liderzy agencji kosmicznych czy badacze ze światowych uniwersytetów. W poprzednich latach w Kielcach gościły takie osobistości jak Robert Cabana – wiceszef NASA, Steve Jurczyk – były wiceszef NASA, Robert Zubrin – założyciel The Mars Society, Harrison Schmitt – geolog, astronauta NASA i członek ostatniej misji na Księżyc w 1972 roku – Apollo 17, czy Tim Peake – astronauta Europejskiej Agencji Kosmicznej.
Publiczność ERC przybywa z całego świata
Udział w ERC umożliwia drużynom zaprezentowanie swoich umiejętności i kompetencji nie tylko członkom Jury, ale także gościom wydarzenia z sektora kosmicznego i szerszej publiczność zainteresowanej tematyką eksploracji kosmosu. Możliwość zaprezentowania swojego projektu i umiejętności przed międzynarodową publicznością może być nie tylko bardzo satysfakcjonująca, ale również otwiera wiele drzwi do kariery zawodowej. A odbiorcy ERC to nie tylko osoby obecne na miejscu samych zawodów. Dzięki transmisjom i relacjom na żywo w mediach społecznościowych wydarzenie dotrze do szerokiego grona odbiorców na całym świecie, upowszechniając osiągnięcia naukowe i technologiczne w dziedzinie kosmosu i robotyki. Dzięki zasięgowi mediów społecznościowych i relacji w Internecie, zmagania drużyn rokrocznie śledziło nawet pół miliona osób z najdalszych zakątków świata.