Cukrzyca typu 2 to przewlekła choroba, która wpływa na sposób, w jaki organizm wykorzystuje insulinę. Rozwija się przez wiele lat (w ukryciu), jest trudna do leczenia i zwykle wiąże się z czynnikami związanymi ze stylem życia, takimi jak brak aktywności fizycznej czy otyłość. Ale to nie wszystko.
Czytaj też: Przełomowy lek na stan przedcukrzycowy hamuje także cukrzycę typu 2!
Naukowcy z Flinders University odkryli związek między ekspozycją na światło w nocy na ryzykiem wystąpienia cukrzycy typu 2. Szczegóły opisano w czasopiśmie The Lancet Regional Health – Europe.
Andrew Phillips, adiunkt z College of Medicine and Public Health, mówi:
Nocna ekspozycja na światło może zaburzyć nasze rytmy dobowe, prowadząc do zmian w wydzielaniu insuliny i metabolizmie glukozy. Te z kolei wpływają na zdolność organizmu do regulowania poziomu cukru we krwi, co może ostatecznie prowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2.
Siedzenie po nocach przy komputerze zwiększa ryzyko cukrzycy typu 2
Wykorzystując dane pochodzące z UK Biobank od 84 790 osób noszących czujniki światła na nadgarstkach przez tydzień w latach 2013-2016, naukowcy postanowili ocenić ich stan 9 lat później. Uczeni wykazali, że nocna ekspozycja na światło zwiększa ryzyko zachorowania na cukrzycę w późniejszym okresie życia nawet o 67 procent! Potwierdzono także, że ryzyko wzrasta wraz z ilością czasu spędzaną przy źródle sztucznego ciała i to niezależnie od naszych zachowań w trakcie dnia.
Czytaj też: Szokujące odkrycie. Cukrzyca typu 2 wywoływana przez brak snu?
Można właściwie się odżywiać i regularnie uprawiać sport, a i tak nabawić się cukrzycy w wyniku nocnej pracy przy komputerze. Badania te potwierdzają hipotezę, że światło, które tłumi lub zmienia rytmy dobowe, może zmieniać sposób wydzielania hormonów.
Zmienione rytmy dobowe melatoniny lub glikokortykoidów mogą wykazywać podwyższone stężenia w godzinach czuwania, zmniejszając w ten sposób wydzielanie insuliny przez trzustkę i promując produkcję glukozy w wątrobie w okresach pokrywających się z przyjmowaniem pokarmów. Trwałe zaburzenie rytmu dobowego może prowadzić do stale podwyższonego poziomu glukozy poposiłkowej, inicjując rozwój cukrzycy typu 2 poprzez zwiększenie wielkości i stanu zapalnego adipocytów, promując w ten sposób insulinooporność i wydzielanie markerów zapalnych (np. interleukiny-1β), które hamują funkcję komórek beta trzustki.
Okazuje się, że ekspozycja na światło między północą a 6 rano stanowi poważny problem zdrowotny. Naukowcy, sugerują, że ograniczenie osobistej ekspozycji na światło w tych godzinach, w celu utrzymania rytmu dobowego na właściwym poziomie, jest dla wielu łatwym sposobem na obniżenie ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2.