Mowa o mieście znanym jako Hattusa, będącym swego czasu stolicą imperium hetyckiego. Obecnie jest to stanowisko archeologiczne zlokalizowane na terenie Anatolii, czyli tureckiej krainy historycznej. Gdy na tym obszarze działali naukowcy, ich oczom ukazał się bogato zdobiony kieł słonia, który może mieć nawet 2800 lat.
Czytaj też: Pradawne megastruktury w centrum Europy. Widać je nawet z kosmosu
Hattusa powstała ponad 4000 lat temu, a jego rozkwit miał miejsce w połowie XVII wieku p.n.e. kiedy wokół wzniesiono kamienne mury, a wewnątrz postawiono nowe budynki. Dzieło sztuki wykonane z użyciem kości słoniowej jest świetnym przykładem tego, jak ważne było to miejsce w epoce żelaza. Jest to o tyle zaskakujące, iż rzeczona osada powstała już po opuszczeniu miasta przez Hetytów, co nastąpiło około 1200 roku p.n.e.
Upadek ten zbiega się z kolei z podobnymi problemami w różnych częściach świata, o czym pisaliśmy niedawno w związku z odnalezieniem megastruktur w Środkowej Europie. Powiązani z nimi mieszkańcy również doświadczyli kryzysu w podobnym czasie, a takie same problemy dotyczyły również osad na terenie Afryki czy Azji.
Wróćmy jednak do znaleziska z Hattusy. Widać na nim wizerunki sfinksów, czyli mitycznych stworzeń, zazwyczaj w postaci lwów z ludzkimi głowami. Prawdopodobnie najbardziej znany taki obiekt znajduje się w Gizie, gdzie został umieszczony przed piramidą Chefrena. Dzieło sztuki sprzed 2800 lat ma około 30 centymetrów długości i 10 centymetrów szerokości. Zdaniem archeologów dawniej mogło ono być częścią… mebla.
Dzieło sztuki w postaci fragmentu kości słoniowej z naniesionymi na niego wizerunkami sfinksa pochodzi sprzed około 2800 lat
Możemy sobie wyobrazić, jak przed tysiącami lat fragment ten tworzył na przykład część drewnianej skrzyni bądź szafki. Zdaniem archeologa Andreasa Schachnera symbole umieszczone na fragmencie kości słoniowej mogą dostarczyć informacji na temat związków pomiędzy mieszkańcami tej osady a innymi kulturami. Jeśli zaś chodzi o samo dzieło sztuki, to po tym, jak dobiegną końca poświęcone mu analizy, trafi ono do muzeum w Boğazköy.
Czytaj też: Zaskakujące wieści na temat roli kobiet w prehistorii. Dowody pochodzą sprzed tysięcy lat
W nawiązaniu do sfinksów, warto wspomnieć o ostatnich rewelacjach naukowców zajmujących się kulisami powstawania tych niezwykłych rzeźb. Jak wynika z przeprowadzonych w ostatnim czasie eksperymentów, obiekty takie jak Wielki Sfinks z Gizy mogły powstać dzięki siłom natury. Ludzie, widząc nadany przez wiatr i deszcz kształt, dokończyli natomiast dzieła, tworząc wiekopomne zabytki odwiedzane każdego roku przez turystów z całego świata.