Kod Michała anioła
Czy Michał Anioł był przeciętnym chłopcem, którego rodzice i nauczyciele zmienili w geniusza? Dlaczego Toskania stała się kuźnią renesansowych talentów? Daniel Coyle, jeden z najpopularniejszych amerykańskich dziennikarzy, postanowił odpowiedzieć na te i inne pytania dotyczące tego, w jaki sposób ludzie się uczą i osiągają mistrzostwo w jakiejś dziedzinie. W tym celu odwiedził między innymi zrujnowane korty tenisowe w Moskwie (na których wychowało się więcej tenisistek ze światowej czołówki niż w całych USA) i oszalałą na punkcie baseballu wysepkę Karaibów (pochodzi stamtąd co dziesiąty liczący się gracz w tej dyscyplinie). Zaglądał również do laboratoriów psychologów i neurobiologów. Coyle przekonuje, że geniuszem nie trzeba się urodzić. Można się nim stać – po tysiącach godzin mozolnych ćwiczeń.
Daniel Coyle „Kod talentu. Jak zostać geniuszem” Penelopa 2011
Wdzięczność przez cały rok
Liv Larsson, szwedzka trenerka komunikacji międzyludzkiej (stosuje metody opracowanego przez Marshalla Rosenberga „porozumienia bez przemocy”), pisze o tym, jak dzięki wdzięczności można podwyższyć poziom szczęścia. Przypomina, że wdzięczność pomaga się skupić na pozytywnych aspektach rzeczywistości, ma zbawienny wpływ na samoocenę, ułatwia radzenie sobie ze stresem i traumatycznymi przeżyciami, wzmacnia więzi i ogranicza tendencję do nieustannego porównywania się z innymi. Larsson proponuje ponad pięćdziesiąt ćwiczeń – po jednym na każdy tydzień w roku – ułatwiających praktykowanie wdzięczności na co dzień. Dzięki testowi „indywidualnych strategii szczęścia” można sprawdzić, które z proponowanych przez autorkę technik są dla nas najłatwiejsze, najbardziej naturalne.
Liv Larsson „Wdzięczność. Najtańszy bilet do szczęścia” Czarna Owca, Warszawa 2011
Między słowami
Allan Pease zaczynał karierę jako sprzedawca polis na życie w wielkiej australijskiej firmie. Szybko pobił tam kilka rekordów, m.in. został najmłodszą osobą, która osiągnęła sprzedaż powyżej miliona dolarów w pierwszym roku pracy. Do dziś podkreśla, że umiejętność wykorzystywania i rozszyfrowywania mowy ciała to najlepsze kwalifikacje zapewniające sukces zawodowy. Jest autorem kilku podręczników pomagających nauczyć się, jak odczytywać sygnały niewerbalne w różnych życiowych sytuacjach, tym razem jednak wraz z żoną postanowił się skupić na sferze zawodowej. Książka zawiera dziesiątki krótkich porad ułatwiających zachowanie się na przykład podczas rozmowy kwalifikacyjnej, prowadzenia prezentacji i wideokonferencji, rozmów z szefem i podwładnymi czy służbowych przyjęć. Autorzy radzą nawet, co zrobić, by wydawać się wyższym, niż się jest – bo jak pokazują badania, dodatkowe centymetry oznaczają wyższą pensję.
Allan i Barbara Pease „Mowa ciała w pracy” Rebis, Poznań 2011
Nauczycielka życia
„Bez filozofii nie da się zrozumieć niczego ze świata, w którym żyjemy” – twierdzi stanowczo we wstępie do swojej książki francuski myśliciel Luc Ferry. Przypomina, że starożytni filozofowie szukali przede wszystkim odpowiedzi na pytania o to, jak przezwyciężyć strach przed śmiercią. Ferry prowadzi czytelnika przez kolejne stulecia, analizując to, co etyce, duchowości i moralności mieli do powiedzenia stoicy i humaniści, nietzsche i Kant, Marks i Freud. Jak Ferry odpowiada na tytułowe pytanie? Przede wszystkim podkreśla rolę pogłębionej autorefleksji. A w zakończeniu pisze: „Wydaje mi się, że powinniśmy, z dala od buddyzmu i chrześcijaństwa, nauczyć się żyć i kochać jak dorośli, rozmyślając każdego dnia o śmierci, jeśli to może nam pomóc. nie z powodu niezdrowej fascynacji śmiercią. Wręcz przeciwnie, po to, żeby szukać tego, co powinno się zrobić tu i teraz, ciesząc się z tymi, których kochamy i stracimy, chyba że oni stracą nas najpierw”.
Luc Ferry „Jak żyć?” Czarna Owca, Warszawa 2011
Co nas czyni ludźmi
Wybitny amerykański psycholog, szef Centrum Studiów nad Umysłem SAgE na University of California w Santa Barbara, odpowiada na pytanie, co sprawia, że ludzki mózg jest wyjątkowy (choć już we wstępie przyznaje, że wielu neurobiologów okropnie się denerwuje, słysząc takie stwierdzenie), a co za tym idzie – co sprawia, że my, ludzie, jesteśmy wyjątkowym gatunkiem. Przygląda się budowie i funkcjonowaniu naszego mózgu, porównuje ludzi i szympansy, analizuje ludzką moralność, zastanawia się, co to jest świadomość, dlaczego człowiek zaczął uprawiać przed tysiącami lat sztukę i po co robi to nadal. W zajmujący sposób tłumaczy ustalenia neuronauki z ostatnich pięćdziesięciu lat. Skomplikowane rozważania neurobiologów prezentuje ze swadą i dowcipem. Książka „ i stota człowieczeństwa” w 2008 roku została uznana za jedną z 10 najlepszych książek naukowych Amazon.com.
Michael S. gazzaniga „istota człowieczeństwa” Smak Słowa, Sopot 2011
Siła w jedności
Marriott, globalna sieć hoteli, w której zdarza się, że sprzątaczka awansuje do stanowiska głównego menedżera. Apple, symbol innowacyjności. Bombajscy dostawcy lunchów i producent samochodów Tata – to tylko część organizacji, które autorzy książki analizują, by odkryć tajemnice zgranego zespołu: jak współpracować i jak kierować zespołem, czy zawsze sprawdzają się silni, dominujący przywódcy, kiedy postawić na swobodę działania i elastyczność, jak wzmacniać siłę negocjacyjną zespołu, a jak jego kreatywność, jak budować autonomię jednostek, a zarazem hierarchię. To książka szczególnie cenna w czasach kryzysu, ale również szczególnie ważna dla nas. Polacy – jak od lat pokazują badania socjologów – nie potrafią współpracować, bo nikt nas tego nie uczy. Jesteśmy nieufni, podejrzliwi, trudno więc dzielić się nam odpowiedzialnością.
Mehrcad Baghai, James Quigley, Magdalena Jończak, Dariusz Kraszewski „as one. Przekształć indywidualne działanie w potęgę zespołu” Emka, Warszawa 2011
Menedżer na ciężkie czasy
Coraz więcej firm pracuje w systemie projektowym. i coraz popularniejsze staje się zarządzanie czasowe, czyli interim management. Na czym ono polega? Kiedy trzeba w firmie rozwiązać złożony problem, na określony czas i w określonym celu zatrudnia się menedżera do zadań specjalnych: kogoś, kto ma doświadczenie i wiedzę zdobyte w konkretnej branży. Interim menedżer bierze osobistą odpowiedzialność za końcowy efekt projektu. Książka powstała we współpracy z polskimi interim menedżerami. Jej niewątpliwą wartością jest uwzględnienie specyfiki polskiego rynku, który charakteryzuje się choćby tym, że u nas menedżerowie do zadań specjalnych to trzydziesto-, czterdziestolatkowie, podczas gdy na Zachodzie to najczęściej osoby zbliżające się do emerytury. Czytelnicy znajdą tu teoretyczne informacje z zakresu zarządzania czasowego, poznają również studia wielu przypadków.
Monika Buchajska-Wróbel, Roman Wendt, Ewa Rytka, Jan gasparski, Katarzyna gajda „Menedżer do zadań specjalnych” One Press, gliwice 2011
We dwoje
Psychoterapeutka Małgorzata Liszyk-Kozłowska i dziennikarka Katarzyna Jurkowska zamiast się zastanawiać, czy rzeczywiście kobiety są z Wenus, a mężczyźni z Marsa, rozmawiają o tym, jak mimo różnic nawiązać bliską relację i stworzyć udany związek. Bo przecież, jak piszą autorki we wstępie, „pragniemy tego samego, zaczynając od » a« , czyli adoracji i akceptacji, a kończąc na »z« , czyli zadowoleniu ze związku”. Przypominają, że dojrzały związek to taki, w którym „moje potrzeby są równie ważne jak potrzeby partnera”. Ci, którzy wierzą, że poradniki psychologiczne pomagają w znalezieniu miłości, mogą natomiast sięgnąć do książki Diany Kirschner. Przypomina ona, że aby być szczęśliwym, trzeba przede wszystkim uporać się z myślami i przekonaniami, którymi sami sobie wyrządzamy krzywdę.
Małgorzata Liszyk-Kozłowska, Katarzyna Jurkowska „Życie we dwoje” Wydawnictwo g+J, Warszawa 2012 Diana Kirschner „Miłość w 90 dni” Wydawnictwo g+J, Warszawa 2012
Moc planowania
Dominique Loreau, autorka bestsellerowej „Sztuki prostoty”, niestrudzenie głosi pochwałę prostego życia, skromnego, ale pełnego przyjemności. Tym razem radzi, jak zorganizować codzienność, aby nie ugrzęznąć w milionie szczegółów i nie polec w nierównej walce z czasem. Loreau odwołuje się do dalekowschodniej sztuki tworzenia list (co ciekawe, o roli listy w zarządzaniu pisał niedawno również amerykański autor i lekarz Atul gawande, pokazując, jak dzięki metodzie „odhacz to” udało się zwiększyć bezpieczeństwo m.in. na salach operacyjnych). W zapiskach żyjącej w Xi wieku Sei Shonagon, damy na japońskim dworze cesarskim, można znaleźć na przykład listy rzeczy zabawnych i szczególnie przykrych. Zdaniem zafascynowanej japońską kulturą Loreau prowadzenie takich notatek i katalogowanie wspomnień i doświadczeń jest świetnym narzędziem autoanalizy. I kolejnym sposobem na uporządkowanie otaczającego nas chaosu i uproszczenie życia.
Dominique Loreau „sztuka planowania” Czarna Owca, Warszawa 2011
Od pomysłu do przemysłu
„geniusz to jeden procent inspiracji i dziewięćdziesiąt dziewięć procent ciężkiej pracy” – powiedział wynalazca wszech czasów Thomas Edison. narzekamy, że nikt nie uczy nas kreatywności i że brakuje nam pomysłów. Co jednak, jeśli pomysły co prawda pojawiają się, ale za to w żaden magiczny sposób nie chcą się same zrealizować? Scott Belsky pisze o tym, jak sprawić, by pomysły stawały się rzeczywistością. Autor zaczynał w sektorze bankowym, współpracował z najbardziej innowacyjnymi przedsiębiorstwami, m.in. z Apple, Miramaksem i google. Pokazuje, powołując się na setki przykładów i podając wiele praktycznych wskazówek, jak pokonać problemy organizacyjne przy wdrażaniu nowych pomysłów, jak w tym procesie wykorzystać siły społeczne i jak rozwijać zdolności przywódcze.
Scott Belsky „realizacja genialnych pomysłów. Jak sprawić, by nie skończyło się na gadaniu” One Press, gliwice 2011