Psy codziennie wyprowadzane na spacer przez swoich właścicieli są mniej agresywne od tych, które wychodzą nieregularnie. Psy należące do kobiet mniej szczekają na obcych, niż te, które są pod opieką mężczyzn. Mopsy, buldogi, shih tzu i inne rasy o krótkim pysku, mogą być gorzej wychowywane od ras o średnim i długim pysku. To tylko niektóre wnioski z badania przeprowadzonego przez naukowców z Uniwersytetu São Paulo i FAPESP na 665 psach domowych (rasowych oraz nierasowych).
Psy a agresja
W artykule opublikowanym w czasopiśmie Applied Animal Behaviour Science uczeni skupili się na korelacjach między agresją a czynnikami morfologicznymi, środowiskowymi i społecznymi u psów domowych. Według badaczy, na agresję wpływały zarówno cechy fizyczne (jak waga czy morfologia czaszki), jak i czynniki społeczne i środowiskowe (jak typ gospodarstwa domowego czy płeć i wiek właściciela).
Badania potwierdzają krążącą od dawna hipotezę, że zachowania agresywne u psów są nie tylko wypadkową genetyki i odpowiedniej tresury, ale także pochodną szeregu interakcji ze środowiskiem.
Czytaj też: Najmądrzejsze psy na świecie? Eksperci nie mają wątpliwości, o jaką rasę chodzi
Prof. Briseida Dôgo de Resende z FAPESP mówi:
Wyniki podkreślają coś, co badamy od jakiegoś czasu: zachowanie wyłania się z interakcji między zwierzęciem a jego kontekstem. Środowisko i relacja właściciel – zwierzę, a także morfologia, to czynniki, które wpływają na to, jak zwierzęta domowe wchodzą w interakcje z nami i jak my wchodzimy w interakcje z nimi.
Właściciele psów biorących udział w badaniu wypełnili trzy kwestionariusze online dotyczące siebie, cech swoich zwierząt, środowiska, w którym żyli i wszelkich zachowań agresywnych (jak szczekanie lub atakowanie obcych).
Dr Flávio Ayrosa z Uniwersytetu São Paulo dodaje:
Płeć właściciela okazała się być dobrym predyktorem zachowania wobec obcych, w tym, że brak agresywności był o 73 proc. częstszy wśród psów kobiet. Wydaje się, że płeć zwierzęcia również miała wpływ na agresywność. Prawdopodobieństwo agresywnego zachowania wobec właściciela było o 40 proc. niższe wśród psów płci żeńskiej niż wśród samców. Długość pyska była jeszcze bardziej znacząca: agresja wobec właściciela była o 79 proc. bardziej prawdopodobna wśród psów brachycefalicznych niż mezocefalicznych.
U psów brachycefalicznych pysk jest krótki, a czaszka zaokrąglona. U ras mezocefalicznych długość i szerokość czaszki są pośrednie i ma ona kształt kwadratowy lub trójkątny. W badaniu wykazano także, że im cięższy pies, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że będzie wykazywał agresję wobec właściciela. Stwierdzono, że prawdopodobieństwo wystąpienia zachowań agresywnych spada o 3 proc. na każdy dodatkowy kg masy ciała. Jeżeli chodzi o ustalenia dotyczące właścicieli, to nie są one korelacjami przyczynowo skutkowymi.
Czytaj też: Po co psy mają ogony? Wreszcie poznaliśmy odpowiedź
Dawniej agresja u psów była kojarzona wyłącznie z rasą, ale w ciągu ostatnich dziesięciu lat nastąpiła zmiana paradygmatu, dzięki badaniom łączącym profile behawioralne z takimi czynnikami jak wiek i płeć psa, a także jego metabolizm i hormony.