Tej wiosny na powierzchni zawitają miliardy cykad wieloletnich, gdyż będą to dwa różne lęgi – jeden pojawiający się co 13 lat, a drugi co 17 lat. Grupa 13-letnia (Brood XIX) to największy okresowy lęg cykad, rozciągający się w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Owady wylęgające się co 17 lat to tzw. Brood XIII.
Czytaj też: Owady nie lubią oceanów i mają ku temu ważny powód
Choć oba lęgi nie będą się znacząco na siebie nakładać, owadów w USA w okresie wiosenno-letnim będzie naprawdę sporo. Same pluskwiaki, choć głośne i uciążliwe, są nieszkodliwe dla ludzi, dlatego termin “cykadoapokalipsy” jest nad wyrost.
Dr Jonathan Larson, entomolog z University of Kentucky, mówi:
Rzadko zdarza się, że obserwujemy pojawienie się podwójnych lęgów na taką skalę. Mówimy o absolutnej osobliwości natury, jednych z najfajniejszych owadów Ameryki.
Dlaczego cykady wylęgają się co 13 i 17 lat?
Cykady wieloletnie (Magicicada) to rodzaj owadów z rodziny cykadowatych, rzędu pluskwiaków o 13- lub 17-letnim cyklu rozwoju, zamieszkujące wschodnie i środkowe obszary Ameryki Północnej. Podczas wyroju może być ich nawet 1,5 mln na akr powierzchni. Wydają charakterystyczny dźwięk, tzw. pieśń zalotną, której natężenie dźwięku często przekracza 100 dB. To wartość uważana za próg przyjemności, bo przy 120 dB znajduje się granica bólu.
Czytaj też: To nie burza, to tylko rój pszczół! Owady potrafią coś niesamowitego
Znamy siedem gatunków cykad wieloletnich – cztery pojawiają się co 13 lat, a trzy co 17 lat. Naukowcy od dawna zastanawiają się nad znaczeniem tych wartości, gdyż są to liczby pierwsze i niektórzy uważają, że takie interwały czasowe zmniejszają ryzyko zabicia owadów przez drapieżniki o 2-3-letnim cyklu życiowym.
Schemat występowania gatunków okresowych różni się od wzorca cykad “rocznych”, które w rzeczywistości nie mają rocznego cyklu życiowego, mimo że można je zobaczyć każdego lata w dużej części Stanów Zjednoczonych. Nimfy, czyli dzieci rocznych cykad, spędzają 2-5 lat pod ziemią, powoli rosnąc, aż będą gotowe do wyjścia. Pokoleń pokrywających się jest tak wiele, że wydaje się, że co roku pojawia się stały strumień tych owadów. Łatwo odróżnić cykady roczne od wieloletnich. Roczne zwykle pojawiają się latem (sierpień), a wieloletnie już wiosną. Cykady roczne zwykle są duże i zielonkawe, podczas gdy cykady wieloletnie są mniejsze i przeważnie czarne, choć mają jaskrawoczerwone oczy i pomarańczowe skrzydła.
Tej wiosny cykady wieloletnie pojawią się, gdy temperatura gleby na głębokości ok. 20 cm osiągnie ok. 18oC – prawdopodobnie w połowie maja. Cykle życiowe poszczególnych owadów trwają zaledwie kilka tygodni, a ich pojawienie się będzie rozłożone w czasie. Te 1,5 miesiąca będzie wypełnione głośnym śpiewem, łączeniem się w pary, a potem umieraniem.
W północnym Illinois, południowym Wisconsin, wschodniej Iowa i północno-zachodniej Indianie prawdopodobnie pojawią się pluskwiaki z Brood XIII. Środkowe i południowe Illinois, większość stanu Missouri i rozproszone obszary Kentucky, Tennessee, Wirginii, Maryland, Karoliny Północnej, Karoliny Południowej, Georgii, Alabamy, Mississippi, Luizjany i Arkansas przywitają owady z Brood XIX.
Istnieją pewne obszary w środkowym Illinois, gdzie zasięg geograficzny obu lęgów był w przeszłości blisko siebie i mógł potencjalnie się pokrywać. Ale wizje cykadoapokalipsy – w której Brood XIII i Brood XIX pojawiają się w tym samym miejscu i czasie – są przesadzone.
Cykady często pojawiają się wspólnie, ale w takiej konfiguracji co 221 lat
Podwójne pojawienie się Brood XIX i XIII jest rzadkie i występuje co 221 lat (kiedy cykady 13-letnie i 17-letnie pokrywają się, gdyż 13×17=221). Te dwa lęgi nie były na powierzchni w tym samym czasie od 1803 roku, a po tym roku zostaną ponownie połączone dopiero w 2245 roku. Jednak występowanie różnych lęgów cykad w Stanach Zjednoczonych w tym samym czasie nie jest takie rzadkie. Ostatni raz wydarzyło się w 2015 r., a ponownie będzie miało miejsce w 2037 r.
Czytaj też: Co za poświęcenie! Tak mrówki chronią królową
Dr Jonathan Larson wyjaśnia:
Powinieneś spodziewać się mnóstwa egzoszkieletów cykad, które pokryją drzewa i krzewy. Należy się spodziewać, że będzie głośno. Dźwięki emitowane przez cykady dla niektórych mogą być uciążliwe, a najwięcej owadów jest na obszarach zalesionych w pobliżu wody.
Cykad nie trzeba się bać. Owady te są nieszkodliwe i nie wyrządzą żadnej szkody ani nam, ani naszym zwierzętom. Ich obecność mogą odczuć natomiast młode drzewa, uszkadzając ich liście. Ludzie jedzą je od tysięcy lat – podobno mają charakterystyczny słodko-orzechowy smak. Osoby, które są uczulone na skorupiaki, powinny zrezygnować z tego smakołyku, gdyż białko zawarte w skorupiakach, które powoduje alergie, występuje także u wielu owadów.